پدرام پاک آيين با اعلام اين خبر اظهار داشت: شناسايي اين مورد با همکاري بيمار که يک بانوي 34 ساله است و خانواده او از طريق مشاهده ضايعات پوستي بيمار صورت گرفته است؛ بيمار که در اهواز سکونت دارد، بلافاصله قرنطينه شده و با تاييد آزمايش هاي اوليه و نهايي در حال طي کردن دوره بيماري خود در منزل است.
وي با بيان اينکه بنا به اظهار دانشمندان و متخصصان، آبله ميموني، کشندگي بالايي نداشته و قابل درمان است، افزود: افرادي که در گذشته دور واکسن آبله را تزريق کرده‌اند تا حدود  قابل توجهي نسبت به اين بيماري مصونيت خواهند داشت.
به گزارش ايرنا، اولين مورد شناخته شده ويروس آبله ميموني در سال 1958 در بين ميمون‌هايي که براي تحقيقات و پژوهش نگهداري شدند، مشاهده شد. ولي اولين مورد انساني اين بيماري در سال 1970 در آفريقا و در يک کودک شناسايي شد. زادگاه آبله ميموني در کشورهاي مرکزي و غرب آفريقا و در مناطقي پوشيده شده از جنگل‌هاي باراني استوايي است چرا که مخزن اين ويروس علاوه بر ميمون‌ها برخي از جوندگان نيز هستند که البته هنوز به صورت دقيق و کامل مخزن اين ويروس شناسايي نشده است. اما به  علت تماس بين انسان و حيوانات در اين مناطق اين بيماري به انسان سرايت کرده است.
آبله ميمون دو مرحله اوليه و ثانويه دارد. وقتي اين ويروس وارد بدن مي‌شود ممکن است بين يک تا دو هفته هيچ علامتي نداشته باشد و گفته مي‌شود بين 5تا 21روز علامتي ندارد. اما وقتي دوره کمون و پنهان آن خاتمه پيدا مي‌کند، با علائم عمومي نظير تب، سردرد شديد، درد عضلاني، کاهش انرژي بدن، کمر درد و تورم غدد لنفاوي شروع مي‌شود و در کل ابتلا به ويروس آبله ميموني ابتدا با اين علائم عمومي خواهد بود.
اين موضوع بسيار مهم است که ويروس آبله ميموني در دوره کمون 5 تا 21 روز امکان انتقال فرد به فرد ندارد و انتقال اين ويروس از زمان شيوع علائم آغاز مي‌شود و بعد از آن اثرات پوستي همچون تاول‌هاي پوستي ايجاد شده که ابتدا مسطح  اما آرام آرام برجسته مي‌شوند و در درون آن تغيير رنگ ايجاد کرده و پس از پوسته‌ريزي محو مي‌شوند.
به طور معمول از زماني که علائم باليني آبله ميمون در فرد ايجاد شده تا زماني که تاول‌ها کاملا برطرف شود، فرد مي‌تواند ناقل بيماري باشد و اگر در تماس نزديک با يک فرد سالم قرار بگيرد مي‌تواند اين بيماري را انتقال دهد.
بيشترين راه انتقال بيماري آبله ميموني، تماس نزديک از جمله تماس پوست به پوست است. اما انتقال قطره‌اي از طريق تنفس، تماس انسان با حيوانات آلوده و خوردن گوشت آلوده نيز از ديگر راه‌هاي ابتلا به آبله ميمون است. انتقال بيماري از طريق مادر به جنين نيز راه ديگر انتقال اين ويروس است.
علايم آبله ميموني در انسان شبيه يا خفيف‌تر از بيماري آبله و دوره بروز آن، پنج‌روز است که با تب، سردرد، درد عضلاني، درد کمر، لرز و احساس خستگي شديد شروع مي‌شود، تنها فرق علامتي آبله ميموني و ساير بيماري‌ها با ظاهر مشابه در اين است که مي‌تواند غدد لنفاوي را درگير و متورم کند.
آبله ميموني عفونت ويروسي است که به صورت ضايعات جلدي (بثورات پوستي) در صورت و قسمت‌هاي مختلف بدن ايجاد مي‌کند. عفونت در نتيجه تماس مستقيم با خون، مايعات بدن، ضايعات پوستي يا مخاطي حيوانات آلوده اتفاق مي‌افتد.
براساس آمار و اطلاعات موجود، در آفريقا، شواهدي از عفونت ويروس آبله ميمون در بسياري از حيوانات يافت شده و دليل انتقال آبله ميموني کاملا مشخص نيست، اما خوردن گوشت خام و ساير محصولات دامي حيوانات آلوده، يک عامل خطر احتمالي براي ابتلا به اين نوع عفونت ويروسي است.
انتهاي پيام/