به گزارش احرار خبر به نقل از فارس، 8 نفر از نمايندگان مجلس شوراي اسلامي طي نامه‌اي به حجت‌الاسلام حسن روحاني رئيس‌جمهور از مواضع اخير وي در نامه‌اش به وزير دفاع درباره توسعه صنعت و توان موشکي کشور، خواستار اعلام موضع رسمي دولت در برابر اقدامات ضدايراني اخير آمريکا شدند.

متن کامل اين نامه به شرح ذيل است:

بسم‌الله الرحمن الرحيم

برادر ارجمند

جناب آقاي دکتر روحاني

رئيس‌جمهور محترم

با سلام و احترام؛

بر خود لازم مي‌دانيم که به عنوان نمايندگان ملت از جنابعالي به عنوان عاليترين‏ مقام‏ رسمي‏ کشور پس از مقام رهبري، به خاطر پاسخ قاطع، دقيق و حساب شده به اقدامات خصمانه جديد آمريکا، طي دستور براي توسعه صنعت موشکي دفاعي، صميمانه تشکر کنيم.

در همين ارتباط چند نکته را براي تبيين بيشتر موضوع و اقدامات تکميلي به جنابعالي و ملت شريف تقديم مي‌کنيم:

1. اولين نکته يادآوري هشدار مکرر رهبر بصير و آگاه کشور در کنار زدن نقاب از چهره واقعي هيئت حاکمه آمريکا است. اصرار به شناخت کينه‌ورزي و ستيزه‌جويي اين حکومت سلطه طلب نسبت به ايران اسلامي و مردم با شرافت آن، دائما در سخنان ايشان تکرار شده است.

اين حکومت مستکبر و سياستمداران متکبرش، به رغم ظاهرسازي‌هاي معمول، در اين ايام بار ديگر دشمني خويش را آشکار کرده‌اند. از ماجراي بي‌اعتبار کردن رواديد مسافران به ايران تا حکم به برداشت از حساب به ناحق بلوکه شده دولت ايران به اسم خسارت گروگانگيري سال 1358 و تحريم هاي تازه عليه ايران به تصويب گنکره و امضاي رئيس‌جمهور آمريکا نمونه‌هاي تازه کينه ورزي آنان است اين گونه اقدامات، که متضمن اهانت به ملت بزرگوار ايران و اعمال محدوديت‌هاي اقتصادي عليه مردم و دزدي حکومتي از اموال دولت ماست، همگي شاهد مثال اين کلام الهي است که مي‌فرمايد: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ بِطَانَةً مِّن دُونِکُمْ لاَ يَأْلُونَکُمْ خَبَالًا وَدُّواْ مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاء مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ قَدْ بَيَّنَّا لَکُمُ الآيَاتِ إِن کُنتُمْ تَعْقِلُونَ».

«اى کسانى که ايمان آورده‏ايد از بيگانگان [دوست و] همراز مگيريد. [آنان] از هيچ نابکارى در حق شما کوتاهى نمى‏ورزند آرزو دارند که در رنج بيفتيد دشمنى از لحن و سخنشان آشکار است و آنچه [از دشمني و کينه]  سينه‏هايشان نهان مى‏دارد بزرگتر است در حقيقت ما نشانه‏ها[ى دشمنى آنان] را براى شما بيان کرديم اگر تعقل کنيد (آل عمران 118).»

2. تصويب پرداخت خسارت به جاسوسان آمريکايي، 36 پس از قرارداد الجزاير که که دولت وقت امريکا در اين قرارداد، حق هر گونه ادعاي مالي را عليه ايران، از اتباع خود سلب کرده است، مصداقي از عهدشکني است و محتاج اقدامات حقوقي سريع وزارت خارجه و آگاه ساختن مردم از اين گونه اقدامات است.

3. مکرراً از مسئولان ذيربط شنيده شده است که اين اقدامات با برجام معارض است. بايد موضع رسمي دولت در اين باره سريعاً اعلام گردد و توضيحات کافي در اين زمينه به مردم داده شود و بدون فوت وقت اقدامات لازم در عرصه بين‌المللي صورت پذيرد و اگر احياناً نقض برجام دانسته نمي‌شود، دولت دلايل خويش را آشکارا به ملت ارائه نمايد. اگر نقض باشد، که چنين به نظر مي‌رسد، و مقامات ايران بگويند ولي اقدامي انجام نشود، هم چوب را خورده‌ايم، هم پياز را و هم پول را داده‌ايم.

4. ملت شريف بايد به دو حقيقت که قرآن بر آنها تأکيد مي‌ورزد، تؤامان توجه فرمايد. اول آنکه معاهده با دشمن نبايد نظر ما را نسبت به ماهيت وي عوض کند. قرآن درباره مشرکاني که با ما پيمان امضاء کرده‌اند هشدار ميدهد تا دشمني و عهدشکني آنان را فراموش نکنيم. آنجا که مي‌فرمايد:

کَيْفَ وَإِن يَظْهَرُوا عَلَيْکُمْ لاَ يَرْقُبُواْ فِيکُمْ إِلاًّ وَلاَ ذِمَّةً يُرْضُونَکُم بِأَفْوَاهِهِمْ وَتَأْبَى قُلُوبُهُمْ وَأَکْثَرُهُمْ فَاسِقُونَ  چگونه [ آنان عهد نگه ميدارند] با اينکه اگر بر شما دست‏يابند در باره شما نه خويشاوندى را مراعات مى‏کنند و نه تعهدى را. شما را با زبانشان راضى مى‏کنند و حال آنکه دلهايشان امتناع مى‏ورزد و بيشترشان منحرفند (توبه 8)

حقيقت دوم اين است که به رغم همين هشدار اگر پيماني با دشمنان بسته شد، مادام که عهد شکني آنان محرز نشود، حق نقض عهد به ما داده نشده است : فَمَا اسْتَقَامُواْ لَکُمْ فَاسْتَقِيمُواْ لَهُمْ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ پس تا با شما [بر سر عهدشان] پايدارند،[بر سر عهدتان] با آنان پايدار باشيد زيرا خدا پرهيزگاران را دوست مى‏دارد (توبه 7)

5. اين نکته نيز بايد مورد توجه همه ما مسئولان و مردم باشد که آنچه به واقع و بسيار مؤثر در دفاع از ايران و اسلام عمل مي‌کند پرداختن به اقتصاد مقاومتي و نجات کشور از شکنندگي موجود است.

توفيق روزافزون رئيس‌جمهور محترم را در خدمت به اسلام، ايران و مردم با شرافت ايران از خداوند خواهانيم.

11/10/1394

اين نامه به امضاي احمد توکلي، الياس نادران، حسين نجابت و اسماعيل کوثري نمايندگان تهران، احمد اميرآبادي نماينده قم، محمد دهقان نماينده طرقبه و چناران، حسين حسين‌زاده‌بحريني نماينده مشهد و کلات و محمدرضا آشتياني‌عراقي نماينده قم رسيده است