احرارخبر: استاندار آذربايجانشرقي با تاکيد بر اينکه هيچ اتفاقي در استان بدون داشتن پيوست علمي و تحقيقاتي اجرا نميشود، گفت: بيتوجهيها به مدارک دانشگاهي در سالهاي اخير باعث تاسف بوده و بايد پاس داشته شود.
اسماعيل جبارزاده ظهر امروز در نشست اجلاس دانشگاههاي سطح يک کشور در دانشگاه تبريز با بيان اينکه از هفتصد سال گذشته بحث آموزش عالي در اين استان تجربه شده است، اظهار داشت: تبريز بزرگترين دانشگاه کشور بعد از تهران بوده و بخشي از بزرگان و تاثيرگذاران در طول تاريخ در عرصههاي مختلف همچون شهيد باکري و آلاسحاق و ديگر افراد از دانشگاه تبريز بودهاند.
وي با بيان اينکه دانشگاه تبريز در دوران انقلاب و در عرصههاي مختلف و بعد از انقلاب نيز جزو دانشگاههاي موثر بوده است، افزود: در حال حاضر نيز بخشي از افراد خدوم جامعه از فارغالحصيلان اين دانشگاه هستند.
جبارزاده اضافه کرد: در دولت تدبير و اميد نگاه به دانشگاهها متفاوتتر از هميشه بوده و برخلاف زمان دولت قبل که دانشگاهها در تصميمگيريها موثر نبودهاند و اکثر قريب به اتفاق تصميمات کشور به دور از حضور انديشمند و متفکران انجام ميشد و اينکه همه دستههاي اجرايي و دانشگاهي به صورت جزيرهاي کار ميکردند، در استان ما وجود ندارد.
استاندار آذربايجانشرقي، خاطرنشان کرد: در ابتداي کار دولت تدبير و اميد هم گفتيم که ميخواهيم استان را به صورت علمي اداره کنيم و از همان روز اول تقاضا کرديم براي هر کاري برنامه لازم است و بدون برنامه به بيراهه رفتن است.
وي ادامه داد: براي اين مساله از ابتداي دولت در قالب 12 کار گروه به مدت يک سال کار کرديم و در نتيجه تلاشها بر اساس اصول برنامهريزي کرپلنينگ برنامهاي تنظيم و از سال 94 اجراي برنامهاي با عنوان سند تدبير توسعه استان به دستگاهها ا ابلاغ شد.
جبارزاده تاکيد کرد: سند تدبير توسعه استان بر اساس اقتصاد مقاومتي و ابلاغيه مقام معظم رهبري در خصوص اقتصاد مقاومتي تنظيم شده است.
وي ادامه داد: براي اجراي سند تدبير و توسعه همه موظف هستند و اين را نيز به دستگاهها ابلاغ کردهايم هر کاري در استان انجام ميگيرد بايد پيوست علمي داشته باشد و بدون پيوست علمي حق انجام کار را ندارند.
استاندار آذربايجانشرقي با اشاره به انتخاب استان در دو سال گذشته به عنوان استان برتر در حوزه مسائل امنيتي و تبديل به عنوان استان بدون معتاد متجاهر، گفت: با توجه به اين مسايل در بحثهاي ديگر نيز ورود کردهايم و هر سال يکي از ناهنجاريهاي اجتماعي را در برنامه قرار خواهيم داد و البته بدون حضور دانشگاهها اين امر ممکن نيست.