به گزارش احرار به نقل از تسنيم، فريد ادهمي کارگردان نمايش "بالاخره اين زندگي ماله کيه؟" شامگاه روز گذشته در نشست خبري اين نمايش که در خانه تئاتر تبريز برگزار شد، با حضور در جمع خبرنگاران اظهار داشت: وقتي کاري را براي اجرا انتخاب مي‌کنيم، سعي مي‌کنيم به دغدغه‌مان نزديک باشد، دغدغه‌اي که از جامعه‌مان نشات مي‌گيرد.

وي ادامه داد: يکي از دوستان که در اين کار خيلي به من کمک کرده، اين متن را به پيشنهاد کردند، بعد از تماشاي اين نمايش که با بازي نويد محمد زاده و آزاده صمدي در تهران به روي صحنه رفته بود، دغدغه‌هاي خودم را در آن ديدم و کار را شروع کرديم. با پروسه 6-7 ماهه اين کار را روي صحنه مي‌بريم.

ادهمي در رابطه با تفاوت‌هاي اجراي اين نمايش با اجراهاي قبلي گفت: هم فيلم اجراهاي قبلي اين نمايش را ديده‌ايم و هم متن اصلي را خوانده‌ايم، اما اصلاً از فيلم کپي نکرديم. در واقع خيلي پايبند به متن هستم چون روي آن زحمت کشيده شده اما تا جايي که بتوانم زياد در متن دست نمي‌برم.

کارگردان نمايش "بالاخره اين زندگي ماله کيه؟" در رابطه با حضور بازيگران جوان در اين نمايش خاطرنشان کرد: تئاتر تبريز به نيروهاي جديدي نياز دارد. زماني که وارد اين کار شدم، سختي‌هاي زيادي ديدم. سؤال من اين است وقتي اين قدر اهل تئاتر از دانشگاه فارغ‌التحصيل مي‌شود، کجا بايد کار کنند؟ به همين دليل خودم به گفته‌ام عمل مي‌کنم و از جوانان در نمايش استفاده مي‌کنيم.

وي افزود: متن نمايش اين را مي‌طلبد که مخاطب خودش را جاي شخصيت‌ها قرار بدهد. کاري که در تهران روي صحنه رفت تک‌سويه بود اما اينجا مي‌خواهيم مخاطب ارتباط بيشتري با نمايش برقرار کند به همين دليل نمايش دوسويه اجرا مي‌شود.

ادهمي ادامه داد: در واقع اين نمايش مي‌گويد، هر کس مي‌تواند به عنوان فردي عاقل و باهوش براي زندگي خود تصميم بگيرد. متن مي‌خواهد بگويد حتي اگر بيمار باشيد اما عاقل، مي‌توانيد براي زندگي خودت تصميم بگيريد.

کارگردان نمايش" بالاخره اين زندگي ماله کيه؟" در رابطه با زمان اجراي اين نمايش گفت: اين نمايش در زمان حدود 75 دقيقه اجرا مي‌شود. چرا که بازبين‌هاي ما با تهران متفاوت است و مي‌گويد فلان حرف آنجا گفته شده اما شما نمي‌توانيد بگوييد. برخي از صحنه‌ها را حذف کرده‌ايم. شايد درست نباشد اما وقتي کسي بيمار قطع نخاعي است ممکن است از ديالوگ‌هاي مختلف براي بيان شرايط خود استفاده کند اما بازبين‌هاي ما گفتند برخي از کلمات خيلي بد است.

وي در رابطه با موضوع اين نمايش نيز خاطرنشان کرد: موضوع مربوط به مجسمه‌سازي است که تصادف کرده و از گردن به پائين قطع نخاع شده اما تنها مغزش کار مي‌کند. اين فرد به اين نتيجه مي‌رسد که دليلي براي ادامه زندگي ندارد اما روان‌شناس‌ها مي‌گويند مي‌توانند دستگاه‌هايي معرفي کنند که اين شرايط را بهبود ببخشد.

ادهمي در رابطه با اجراي نمايشنامه‌هاي خارجي گفت: متن‌هاي زيادي را براي اينکه بتوانيم کار کنيم مطالعه کرديم. متن بعدي که قرار است اجرا کنيم، متني ايراني است که روي آن کار مي‌کنيم. با توجه به اينکه متن "بالاخره اين زندگي ماله کيه؟" نزديک به دغدغه‌ام بوده آن را انتخاب کرديم. در متون ايراني دغدغه‌ام را نديدم و آن‌هايي هم که بوده‌اند را قبلاً انتخاب کردند. حتي به دنبال اين هستيم که نمايشي به زبان ترکي اجرا کنيم تا مردم آذربايجان ارتباط بيشتري با آن برقرار کنند.

وي در رابطه با شرايط تئاتر در تبريز خاطرنشان کرد: هميشه به خاطر شرايط ناراضي هستم. سالني که اين نمايش در آن اجرا مي‌شود، سالني نيست که آن را دوست داريم. سالني نداريم که بتوانيم در آن نمايش را به صورت دوسويه اجرا کنيم. هيچ‌کس هم پاسخگو نيست. براي مثال مي‌خواهيم از دو طرف موسيقي پخش‌کنيم اما اين امکان وجود ندارد. برخي سالن‌هاي اختصاصي نيز با اختصاص چند صندلي درصد بيشتري مي‌خواهند.

ادهمي افزود: هيچ سيستم گرمايشي در سالن وجود ندارد. در زمان تمرين خودمان را با پتو گرم کرديم. درست است که سالن را زود باز کردند تا ما بتوانيم زمان بيشتري براي آماده‌سازي صحنه و تمرين داشته باشيم، اما نبايد شرايط اين‌طور باشد. در کل براي هنرمندان ارزش قائل نيستيم.

وي در پاسخ به اين سؤال که آيا فضاي جامعه در حال حاضر اجراي چنين نمايش‌هايي را مي‌طلبد يا خير گفت: حق با شماست، به عنوان کسي که در عرصه هنر فعاليت مي‌کنيم، بايد بدانيم دغدغه جامعه اين را مي‌طلبد که اميد بدهيم يا آگاهي بدهيم؟ به نظر من جامعه به آگاهي نياز دارد تا شرايط خود را بداند.

کارگردان نمايش "بالاخره اين زندگي ماله کيه؟" ادامه داد: قرار بود 2 سانس اجرا کنيم. اما گفتند پول برق زياد مي‌آيد و به همين دليل اجازه ندادند اجراي دو سانس برويم. هيچ ادعايي در کارگرداني ندارم. تخصص من بازيگري است و در حال حاضر کارگرداني را تجربه مي‌کنم و هيچ ادعايي در اين زمينه ندارم.

براي پيشرفت در عرصه نمايش بايد اعتماد متقابل وجود داشته باشد

در ادامه اين نشست، حسام کاظمي، تهيه‌کننده نمايش "بالاخره اين زندگي ماله کيه؟" اظهار داشت: در ابتدا طراح صحنه بودم. در صحبت‌هايي که با کارگردان نمايش، داشتيم خواستيم با کمترين هزينه کار را انجام دهيم. اعتقاد داريم هر چقدر صحنه ساده‌تر باشد، جذاب‌تر است.

وي افزود: با اينکه در 40-50 کار حضور داشته‌ام، اولين بار است که به عنوان تهيه‌کننده در تبريز کار مي‌کنم. اعتماد در اين عرصه بايد متقابل باشد. يعني کارگران و تهيه‌کننده بايد به همديگر اعتماد داشته باشند تا کار پيش برود.

کاظمي ادامه داد: در اين مدت از همه حمايت کردم اما کسي از من حمايت نکرد با اين حال باز هم تاکيد دارم که بايد از هم حمايت کرد تا شاهد پيشرفت باشيم. همکاري خوبي با فريد ادهمي داشتيم و ان‌شاءالله بتوانيم در آينده هم همکاري‌هاي بيشتري داشته باشيم. اميدوارم تئاتر در تبريز بيشتر ديده شود. ساختمان ما در تبريز جوابگوي اجراي نمايش نيست. 6 سال است صحبت‌هايي مي‌شود که اين سالن را تعمير کنيم يا نه، در حالي که در ديگر شهرها پروژه‌هاي بزرگ‌تر در زمان خيلي کمتر اجرا مي‌شود.

امين حاجي اکبري، بازيگر اين نمايش نيز با اشاره به نقش خود در اين نمايش گفت: به جرات مي‌توانم بگويم نقشي که در نمايش" بالاخره اين زندگي ماله کيه؟" بازي مي‌کنم، بسيار متفاوت‌تر از نقش‌هايي است که تا امروز اجرا کرده‌ام. نقش من در اين نمايش فردي قانونمند است اما در کارهاي قبلي بيشتر کمدي کار کرده‌ام.

وي افزود: نوع بازي که کارگردان در اين نمايش از ما مي‌خواهد، کارمان را سخت‌تر مي‌کند. با اين حال حضور در اين نمايش تجربه جديدي بود که از آن لذت بردم و اميدوارم تماشاگران هم از آن لذت ببرند.

يوسف اکبرزاده، ديگر بازيگر اين نمايش در رابطه با حضور در نمايش "بالاخره اين زندگي ماله کيه؟" اظهار داشت: چند سالي است در کار کودک مشغول هستم و برخي مي‌گويند با توجه به اين موضوع نبايد کار جديد به من داده شود. در حالي که مسئله تئاتر متفاوت است.

اکبرزاده ادامه داد: اين نمايش با 80 درصد کارهايمان متفاوت بوده و آن را با گروهي جوان و خوب روي صحنه مي‌بريم. اينکه چقدر موفق بوده‌ايم را تماشاگران بايد بگويند.

باران مقدم، بازيگر اين نمايش نيز گفت: از فريد ادهمي تشکر مي‌کنم که نقش اسکات را به من داد تا آن را زندگي کنم. مطمئن هستم که اسکات براي من تکرار نخواهد شد. لحظه به لحظه کنار اين گروه براي من زندگي است و روي سن به نوعي زندگي مي‌کنم. اميدوارم که اعتماد را کارگردان نمايش را سلب نکرده باشم.

انتهاي پيام/ش