'انااعطيناک الکوثر فصل لربک و انحر. ان شانئک هوالابتر'
به تو' کوثر' عطا کرديم اي محمد (ص)، پس براي پروردگارت نماز بگزار و شتر قرباني کن. همانا، دشمن کينه توز تو ' ابتر' است!
آري اي محمد (ص) نبي بزرگوار اسلام اي آخرين فرستاده حق بر روي زمين؛ افتخار کن که خدا بزرگي را با تمام وجود به تو هديه داده است،در جامعه سنتي عربستان و عصر جاهليت که پسر را نماد برتري، فخر و ادامه نسل خاندان مي دانستند و به تو بخاطر نداشتن آن خرده مي گرفتند؛ امروز آنان دم بريده شدند و دين و نام و خاندان تو بر جهان حاکم است.
اين همه بزرگي و شکوه از دامن فاطمه زاده شد، فاطمه در عربستان جمود فکري که فقط پسر را حامي پدر مي دانستند پدر را ياوري بس بزرگ و پشتيباني بي همتا بود؛ روزي که پيامبر (ص) در مسجد‌الحرام به سجده رفته بود و دشمن شکمبه گوسفندي را بر سرش انداخت، ناگهان فاطمه کوچک، خود را به پدر رسانيد و آنرا برداشت و سپس با دست هاي کوچک و مهربانش سر و روي پدر را پاک کرد و او را نوازش نمود و به خانه باز آورد.
مردم، که هميشه اين دختر لاغر اندام و ضعيف را در کنار پدر قهرمان و تنهايش مي‌ديدند که چگونه طفل، پدر را پرستاري مي‌کند و مي‌نوازد و در سختي ها با وجودش، سخن اش و رفتار معصومانه انش او را تسلي مي‌بخشد، به او لقب 'اُم اَبيها' (مادر پدرش) دادند.
آري فاطمه تنها پدر را ياور و حامي نبود، براي علي همسري بزرگ و چون کوهي سترگ پشتيبان بود؛ آن سان که عاقبت جانش را در راه جان و آبرو و حيثيت علي فدا کرد،مادري بس بزرگ چنان که قهرماناني چون حسن، حسين و زينب پرچمدار راه حسين در کربلا ، به دنيا آورده بود.
آري فاطمه همه اين بزرگي ها بود و فراتر از اين ها؛ آن زمان که فرزندانش بعد از نماز ديدند فاطمه همه را دعا کرد جز خودش را و وقتي علت را پرسيدند فرمود: همه آرزوي من رستگاري و آرامش امت پدرم است.
و تو اي تاريخ! بر خود بناز و غرور کن که چنين نادره نابغه روزگار و رب النوع انسانيت و اخلاق و شرافت را ديده اي!
فاطمه کامل‌ترين حلقه زنجير تکامل انسان، در طول زمان و در همه دوره‌هاي تاريخ، و از زنان بي همتاي جهان است، آنکه فرشتگان بر او سلام کرده و سجده اش مي کنند.
ارزش مريم به عيسي است که او را زاده و پرورده؛ ارزش آسيه (زن فرعون) به موسي است که او را پرورده و ياري کرده؛ ارزش خديجه به محمد است که او را ياري کرده و به فاطمه که او را زاده و پرورده است.
و اما ارزش فاطمه؟ هيچ در و گنج گرانبهايي را توان ارزش فاطمه نيست.
و اينک لحظه وداع علي (ع) با فاطمه
آري آسمان خون مي گريد، ملائک غرق در ماتم و اشک ريز مرگ فاطمه اند، ترسم هاي هاي گريه فرشتگان زلزله اي مهيب بر جان زمين اندازد.
ناگهان از خانه شيون برخاست، شمعي از آتش و رنج ، در خانه‌ علي خاموش شد و علي با کودکانش تنها ماند .
فاطمه از علي خواسته بود تا او را شبانه دفن کند تا قبرش را کسي نشناسد و علي چنين کرد.
اما کسي نمي ‌داند که چگونه؟ و هنوز نمي ‌داند کجا؟
آنچه معلوم است،‌ رنج علي است، امشب، بر گور فاطمه .
مدينه در دهان شب فرو رفته است، مسلمانان همه خفته ‌اند. سکوت مرموز شب گوش به گفت‌وگوي آرام علي با فاطمه دارد.
و علي که سخت تنها مانده است، هم در شهر و هم در خانه، بي ‌پيغمبر، بي ‌فاطمه، همچون کوهي از درد، بر سر خاک فاطمه نشسته است.
و امروز ما در سوگ فاطمه عزاداريم، کسي که چون او هرگز نخواهد آمد.

ايرنا