در بيست و چهارمين جلسه شوراي گفت‌وگوي دولت و بخش خصوصي استان قبل از همه يونس ژائله رئيس انجمن صنايع غذايي، بهداشتي و دارويي استان به بيان مشکل کمبود نهاده‌ها و مواد اوليه موردنياز صنايع غذايي استان به‌ويژه شکر پرداخت و گفت: در ارديبهشت ماه سال‌جاري نامه‌اي به آقاي جهانگيري با موضوع کمبود مواد اوليه و شکر نوشتيم که راه به‌ جايي نبرد و جواب مشخصي دريافت نکرديم؛ در تيرماه هم نامه مجددي نوشتيم و گفتيم 80 درصد کارخانه‌ها به دليل کمبود شکر تعطيل‌ شده‌اند. ما پيگير نامه‌ها هستيم، بورس شکر را تأمين نکرده و ما تا 25 شهريور نمي‌توانيم صبر کنيم. مي‌خواهيم اين موضوع از دست جهاد کشاورزي خارج و دوباره به وزارت صنعت واگذار شود.

کريم مهري، رئيس سازمان جهاد کشاورزي هم که ظاهراً از صحبت‌هاي ژائله دلخور شده بود، توضيح داد: در مورد شکر به خاطر اينکه رانت از بين برود امروز 9 هزار تن شکر در بورس عرضه مي‌شود و قيمت عمده 4200 تومان است؛ کساني که وارد بورس نمي‌شوند بايد دلايل خود را ارائه دهند. در همين دو ماه به آقاي ژائله بالاي 15 هزار تن شکر داده‌ايم. چرا اين‌جوري مي‌گويند؟!

ژائله هم گفت: هيچ هم اين‌طور نيست! ما هر چه خريداري کرده‌ايم در چارچوب بورس بوده و کل عرضه 900 تن بيشتر نبوده است، در خرداد 5 هزار تن شکر خريداري کرديم که مصرف آن به يک ماه هم نمي‌رسد؛ ما مي‌خواهيم مشکل را حل کنيم نه اينکه فرافکني بکنيم.

اما جبارزاده که تا حالا صبر کرده و شنونده بود و هيچ نمي‌گفت مگر سکوت، به ناگاه ديوار سکوت بشکست و گفت: ژائله کوتاه مي‌آيي يا بازرس بفرستيم؟! به خدا 80 درصد واحدها تعطيل نيستند، واحدهاي ما سه چهار شيفته کار مي‌کنند؛ کوتاه بيا ژائله جان، ما شکر شما را مازاد بر نياز تأمين مي‌کنيم فقط کوتاه بيا!

بعد ادامه داد: اين‌طوري مي‌گويي خبرنگاران هم برمي‌دارند مي‌نويسند: بسم‌الله الرحمن الرحيم؛ 80 درصد واحدهاي توليدي شيريني و شکلات تعطيل هستند.

استاندار با همان لحن جدي تأکيد کرد: باز تأکيد مي‌کنم لازم است شرکت تأمين و تجهيز صنايع استان هم در جهت تأمين نهاده‌هاي دامي و هم مواد اوليه صنايع تأسيس شود؛ خواهش مي‌کنم در کنار آن‌ هم يک شرکت تخصصي صادرات توليدکننده محصولات کشاورزي به وجود بيايد. بله؛ يک همچنين شرکتي هم لازم داريم که محصولات ما را به کشورهاي همسايه برساند. مجوزهاي قانوني و هموار کردن راه هم با ما و تأسيس و گرداندن شرکت‌ها هم با شما، از لحاظ تأمين نقدينگي هم کمک مي‌کنيم.

جبارزاده که هنوز دلش از صحبت‌هاي ژائله خنک نشده بود رو به ژائله گفت: ژائله ما مي‌گوييم در اين شرايط مملکت، بايد اقتصاد استان ما مستقل شود و بتوانيم منابع کافي براي تأمين نهاده‌هاي دامي به ارزان‌ترين شکل را داشته باشيم.

به‌ هرحال دعواي شکري به همين منوال ادامه و خاتمه يافت. در اين گيرودار شهاب‌الدين بي‌مقدار که هر از چند گاهي وقت مي‌گرفت و چند کلمه‌اي مي‌گفت، گفت: وقت ارائه برنامه به کميسيون‌ها سپري‌ شده و منِ نماينده نديدم که مديران استان زنگ بزنند يا تلگرام بزنند پيشنهادي چيزي بگويند!

اين نماينده مجلس همچنين گفت: بنده به‌عنوان نماينده مردم علاقه‌مند به کارآفريني هستم و تمام‌وقت خود را به نمايندگي اختصاص مي‌دهم و کار ديگري ندارم! مدام مي‌گويم آقا ارتباط خود را با ما قوي کنيد، آقاي استاندار فرمانده اقتصاد مقاومتي است؛ همه اينجا هستند و شوراي گفت‌وگو خيلي مهم است. هر مطلبي باشد به ما بفرستيد من پيگيري مي‌کنم اگر مطلب کوچک باشد خودم پيگيري مي‌کنم و اگر بزرگ باشد خودم پيگيري نمي‌کنم!

بي‌مقدار ادامه داد: کميسيون تلفيق يکشنبه تا ظهر پيشنهاد قبول مي‌کند و اگر چه بنده عضو کميسيون شوراها و امور داخلي هستم اما علاقه‌مند مسائل کميسيون اقتصادي هستم!

اما چمني، رئيس اتحاديه توليدکنندگان فرش دستباف هم حرف‌هاي زيادي براي گفتن داشت و در ادامه جلسه، ضمن تبريک به قهرمانان المپيک گفت: يک المپيک هم در تهران برگزار مي‌شود که همان نمايشگاه فرش است(!) ولي در استان ما که پايتخت فرش جهانيم هيچ‌گونه حال و هوايي از فرش نيست؛ دوشنبه نمايشگاه افتتاح مي‌شود و کسي روحش هم از اين جريان خبر ندارد! با توجه به اينکه مهد فرش دستباف هستيم اميدواريم اين رويداد مهم در تبريز برگزار شود چراکه 35 درصد توليدات و 35 درصد صادرات فرش دستباف متعلق به آذربايجان شرقي است.

استاندار هم باز عصباني شد و گفت: اين نمايشگاه را من بايد بگويم برگزار مي‌شود؟ منِ استاندار؟ بفرماييد اتحاديه‌ها و تشکل‌ها اعلام کنند.

چمني جواب داد: مي‌گويم يعني صدا و سيما اعلام کند!

جبارزاده هم گفت: صداوسيما علم غيب ندارد که اعلام کند. شما بايد اطلاع‌رساني بکنيد تا صداوسيما و ساير رسانه‌ها هم انتشار دهند؛ از تشکل‌هاي فرش انتظار داريم رويدادهاي مربوط به فرش را بگويند.

چمني هم گفت: خوب چکار کنيم؛ تشکل‌هاي فرش دستباف در حاشيه هستند نه اختيار قانوني دارند و نه اختياراتي دارند که اين چيزها را بگويند.

جبار زاده که دلخوري‌اش از چمني تمام نشده بود، گفت: اين‌همه حرف زديد يک کلمه در مورد ستاد حمايت از فرش نگفتيد!

در اين ستاد گفتيم هريک از تشکل‌هاي فرش هرکدام يک نماينده بفرستند اين ستاد تشکيل يابد و جا تعيين کرديم؛ در پايين هم‌ اتاق دارند؛ کار ستاد هم اين است که فعالان فرش با همديگر آنجا ستاد را تقويت کنند.

چمني باز به دفاع از فرش پرداخت و توضيح داد: در دنيا هيچ‌کس ياراي مقابله با فرش دستباف تبريز را ندارد و به‌جاي ديپلماسي نفت بايد ديپلماسي فرش و صنايع دستباف در کشور نهادينه شود.

بي‌مقدار هم در واکنش به اين صحبت‌هاي چمني گفت: ماده 9 قانون کسب‌وکار اين اجازه را به شما داده تا ديپلماسي فرش را برقرار کنيد؛ جمع شويد يکجا و تشکل تشکيل دهيد ديگر! حداقل از آن 30 درصد صادرات گره‌هاي کوچک را رفع کنيد. ما هم حامي شما هستيم.

در اين گيرودار صمد حسن‌زاده، رئيس اتاق بازرگاني تبريز هم به نماينده‌ها گير داد و گفت: ما پنج نماينده را يکجا نمي‌توانيم ببينيم؛ بعد چطور مي‌گوييد نماينده‌ها حامي توليدکنندگان و اهالي صنعت هستند؟!

بي‌مقدار جواب داد: من ضامن ديگران نيستم نماينده‌ها هم زار و زندگي دارند؛ بيکار نيستند که!

حسن‌زاده گفت: کار نماينده همين است ديگر! اين را که گفت همه خنديدند و همه‌چيز به‌خوبي و خوشي تمام شد و جلسه به سررسيد، کلاغه رو نمي‌دانم ديگر به خانه‌اش رسيد يا نه!

 به‌ هرحال در حاشيه اين حاشيه غير جدي ما، جلسه جدي شوراي گفت‌وگوي دولت و بخش خصوصي استان طبق معمول با جديت تمام در جهت رفع موانع ديگري از پاي صنعت و توليد استان برگزار شد.

-----------------------------

نگارنده: ليلا حسين‌زاده