سرا درويشي؛ زمستان نزديک است و سرماي تبريز با گراني بازار اجاره و رهن، چالشي جديد براي مستأجران اين شهر رقم زده است. اگر تا چند سال پيش دغدغه مردم، يافتن خانه‌اي با امکانات مناسب بود، حالا دغدغه آن‌ها به «يافتن خانه‌اي که توان اجاره‌اش را داشته باشند» تغيير کرده است. بسياري از مستأجران که در مناطق مرکزي زندگي مي‌کردند، اکنون به دليل افزايش نجومي قيمت‌ها به مناطق حاشيه‌اي نقل مکان کرده‌اند. در همين حال، مالکان به بهانه تورم و افزايش قيمت ملک، نرخ‌هاي اجاره را دوچندان کرده‌اند و در اين ميان، مشاوران املاک هم ديگر حرفي براي گفتن ندارند.

به سراغ املاکي‌ها مي‌روم و با مستأجران و مشاوران املاک مناطق مختلف تبريز صحبت مي‌کنم تا وضعيت را جويا شوم.

وليعصر؛ خياباني که ديگر پذيراي مستأجران نيست

براي شروع، به خيابان وليعصر مي‌روم. اين منطقه که زماني محبوب طبقه متوسط بود، حالا به محلي تبديل شده که بيشتر مستأجران آن مجبور به کوچ شده‌اند. به يکي از دفاتر املاک وارد مي‌شوم. آقاي رضايي، مشاور املاک باسابقه، پشت ميزش نشسته و با نگاهي بي‌رمق به ليست قيمت‌ها خيره شده است؛

تبليغ

بعد مدرسه شوتر بزن!

شروع بازي

قيمت‌ها به طرز باورنکردني بالا رفته است. سال گذشته، آپارتمان ?? متري را با ??? ميليون تومان رهن کامل اجاره مي‌داديم، اما امسال براي همان آپارتمان بايد ??? ميليون تومان آن هم با اجاره ماهي ?? ميليون تومان پرداخت کنيد. اين افزايش، بسياري از مستأجران قديمي را مجبور به ترک اين منطقه کرده است. ديگر وليعصر جاي مستأجران عادي نيست. مالکان مي‌گويند ملکشان گران شده و اجاره بايد با قيمت ملک همخواني داشته باشد.

آقاي احمدي، يکي از مستأجران قديمي وليعصر، بيرون بنگاه منتظر است. به سراغش مي‌روم و از او درباره وضعيتش مي‌پرسم. با لحني پر از نااميدي مي‌گويد: چه بگويم؟ دو سال پيش با ??? ميليون تومان رهن و ? ميليون تومان اجاره در همين منطقه خانه‌اي اجاره کرده بودم. امسال صاحبخانه ??? ميليون رهن و ? ميليون اجاره مي‌خواهد. ديگر توان پرداخت ندارم. چند روز است به بنگاه‌هاي مختلف سر مي‌زنم، اما هيچ‌چيز در توان مالي من نيست. حالا مجبورم به محلات پايين‌تر بروم يا اصلاً از تبريز کوچ کنم.

زعفرانيه؛ خانه‌هايي براي مالکان و نه مستأجران

از وليعصر به سمت زعفرانيه مي‌روم، محله‌اي که زماني با قيمت‌هاي مناسبش شناخته مي‌شد، اما حالا حتي اين منطقه هم مستأجرانش را از دست مي‌دهد. وارد دفتر يکي از آژانس‌هاي املاک در اين منطقه مي‌شوم. آقاي کاظمي، مشاور املاک، در حال توضيح شرايط به يک مستأجر است. بعد از اتمام صحبت‌هايشان، از او درباره وضعيت بازار مي‌پرسم.

او مي‌گويد: زعفرانيه هميشه محل زندگي خانواده‌هاي متوسط بود، اما حالا ديگر براي اين قشر مناسب نيست. آپارتماني ?? متري که پارسال با ??? ميليون تومان رهن و ? ميليون اجاره قابل اجاره بود، امسال ??? ميليون رهن و ?? ميليون اجاره دارد. مستأجران يا به مناطق ارزان‌تر مي‌روند يا به سختي خانه‌هايي با متراژ کمتر پيدا مي‌کنند.

ارم و قراملک؛ حاشيه‌هايي که ديگر حاشيه نيستند

تصور مي‌کنم مناطق حاشيه‌اي تبريز، مانند ارم و قراملک، شرايط بهتري داشته باشند. اما اين تصور هم خيلي زود اشتباه بودنش را نشان مي‌دهد. در ارم، به يکي از دفاتر املاک سر مي‌زنم. آقاي نصيري، مشاور املاک، درباره وضعيت اين منطقه مي‌گويد: فکر مي‌کردم اگر از مرکز شهر دور شويم، شرايط بهتر است. اما اينجا هم قيمت‌ها سر به فلک کشيده است. يک خانه ?? متري که پارسال با ??? ميليون رهن و ? ميليون اجاره اجاره داده مي‌شد، حالا ??? ميليون رهن و ? ميليون اجاره دارد. حتي در حاشيه هم ديگر نمي‌شود راحت خانه پيدا کرد.

مستأجران و آرزوهاي دور از دسترسشان

خانم اميري، معلم و سرپرست خانوار، در يکي از بنگاه‌هاي مارالان به دنبال خانه‌اي است. با بغض مي‌گويد: بچه‌هايم مدرسه مي‌روند و نمي‌توانم آن‌ها را از اين منطقه دور کنم. اما قيمت‌ها طوري بالا رفته که ديگر نمي‌دانم چه کنم. امسال صاحبخانه ?? درصد اجاره را افزايش داده و از پس هزينه‌ها برنمي‌آيم. چطور مي‌شود با حقوق يک معلم، اين اجاره‌ها را پرداخت کرد؟

وقتي از مشاوران و مستأجران درباره دلايل اين وضعيت مي‌پرسم، همه انگشت اتهام را به سمت تورم، بي‌توجهي مسئولين و کاهش ساخت‌وساز نشانه مي‌گيرند. يکي از مشاوران مي‌گويد: سال‌هاست که ساخت‌وساز مسکن کاهش يافته و دولت هم حمايت کافي از مستأجران ندارد. مالکان به بهانه افزايش قيمت ملک، اجاره‌ها را بالا برده‌اند. از طرفي، نظارتي هم نيست تا جلوي اين بي‌رويه بودن گرفته شود.

گشت‌وگذار در مناطق مختلف تبريز نشان مي‌دهد که بازار مسکن اين شهر به‌طور کامل از دسترس بسياري از مستأجران خارج شده است. افزايش سرسام‌آور اجاره‌ها، نه تنها مستأجران را تحت فشار قرار داده، بلکه حتي مشاوران املاک را هم از رکود بازار گلايه‌مند کرده است. مستأجران تبريزي اين روزها به دنبال خانه‌اي مي‌گردند که در توان مالي‌شان باشد، اما آنچه مي‌يابند، بيشتر به يک رؤيا شباهت دارد تا واقعيت.

بازار مسکن تبريز، با همه سختي‌هايش، شايد نيازمند نگاهي ويژه‌تر از سوي مسئولان باشد؛ نگاهي که بتواند بار سنگين اين گراني را از دوش مردم بردارد و آرامشي هرچند موقتي به زندگي مستأجران ببخشد.

• خبرنگار: اسراء درويشي
• منبع خبر: مهر