دکتر روح اله همتي، انجام دهنده اين عمل جراحي روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگاران افزود: دفيبريلاتور کاشتني قلب که آن را با نام ICD نيز مي‌شناسند دستگاهي کوچک بوده و با باتري کار مي‌کند و در بيماران مبتلا به نارسايي قلبي و بيماري‌هاي ژنتيکي قلبي داراي انديکاسيون تعبيه مي‌شود.

وي ادامه داد: با کاشت ICD در قفسه سينه، ضربان‌هاي غيرطبيعي قلب (آريتمي) ها تشخيص داده شده و در صورت نياز آنها را متوقف مي‌کند.

همتي گفت: توقف ضربان‌هاي نامنظم قلب با دفيبريلاتور کاشتني قلب و برقراري ريتم طبيعي قلب از طريق ايجاد شوک‌هاي الکتريکي اتفاق مي‌افتد.

وي افزود: دفيبريلاتور کاشت قلب براي کساني که ضربان‌هاي قلب بالاي خطرناکي را دارند و با وضعيتي مشابه تاکي کاردي يا فيبريلاسيون بطني درگير هستند استفاده مي‌شود.

وي با اشاره به اينکه دو نوع اساسي از اين دستگاه موجود هست گفت: نوع معمول ICD، در قفسه سينه فرد کاشته مي‌شود و سيم‌هاي آن به داخل قلب متصل مي‌شود که اين روش کاشت دفيبريلاتورهاي معمول نياز به يک جراحي کوچک دارد.

اين متخصص قلب و فلوشيپ الکتروفيزيولوژي اظهار کرد: نوع زيرجلدي (S-ICD) زير پوست در کنار قفسه سينه و زير بغل فرد کاشته شده سپس آن را به الکترودي متصل مي‌کنند که در امتداد استخوان‌هاي قفسه سينه کار مي‌کند.

وي يادآور شد: S-ICD کمي بزرگ‌تر از دفيبريلاتورهاي معمول است اما به داخل قلب نمي‌چسبد.

همتي تاکيد کرد: نوع زيرجلدي ICD برخلاف نوع معمول آن عوارض مربوط به سيم داخل قلبي از جنله عفونت، شکستگي سيم، جابجايي سيم و انسداد عروق سياهرگي را ندارد و همچنين بيمار محدوديتي حرکتي اندام فوقاني را نخواهد داشت