مسعود پزشکيان در گفتگو با عصر ايران  درباره جلسه هيات نظارت بر رفتار نمايندگان که براي بررسي شکايت نيروي انتظامي از چهار نماينده مجلس به دليل سخنان و موضع گيري آنها در ماجراي مرگ مهسا اميني برگزار شد گفت: نيروي انتظامي در اين جلسه گفت ما از نمايندگان گلايه داريم و قصدمان شکايت نبوده است. در حال حاضر مشکل نوع نگاه هايي است که در هيات نظارت بر رفتار نمايندگان وجود دارد.

نماينده مجلس  ادامه داد: برخي نگاه ها در مجلس اين است که ما آتش بيار معرکه بوديم. در واقع در حال حاضر که نيروي انتظامي اينگونه مي گويد؛ برخي اعضا هيات نظارت کوتاه نمي آيند. بايد مارادونا را ول کرد و غضنفر‌ را چسبيد.

نماينده مردم تبريز در مجلس اظهار کرد: ما به جاي اينکه بپذيريم که درنوع سياست گذاري و رفتارمان اشکالاتي وجود داشته است و مديريت خودمان را نقد کنيم ديگران را مقصر مي کنيم. مي شد کاري کرد که اين اتفاقات نيفتد. حالا که اين اتفاقات افتاده نيز مي گوييم تقصير آنهاست. آيا خود مديران، قانونگذاران، مسئولان و مجريان تقصيري ندارند و همه تقصيرها براي طرف مقابل است؟ چرا ما نبايد بنشينيم و بپذيريم که يک سري اشکالاتي داشتيم و آنها را اصلاح کنيم؟ ضمن اينکه آنها را نقد مي کنيم خودمان را نيز نقد کنيم که چه کاري کرديم که اين وضعيت به وجود آمده است.

وي تاکيد کرد: من به عنوان يک نماينده آن چيزي را که مي فهمم و مي‌بينم ‌و گلايه مردم است طرح مي کنم و چيزي که آنجا گفتم و اينجا هم‌ تاکيد مي کنم اين است که شفاف کردن بهترين راه براي حل مشکلات بوده است. با شفافيت جامعه روشن مي شود و از التهاب خارج مي شود. عدم شفافيت باعث تشنج مي شود. شفافيت شکل بگيرد کار من و هرکسي که اين وضعيت را ايجاد کرده رو مي شود و وظيفه حاکميت شفاف سازي است.

پزشکيان تاکيد کرد: از ابتداي اين اتفاقات نيز تاکيد کردم ما اشتباهاتي داشتيم و بايد بپذيريم اشتباه داشتيم و آنها را شفاف کنيم‌. اينکه از اين وضعيت عده اي سواستفاده مي کنند و جامعه را تحريک مي کنند که براندازي کنند بدتر از آن يکي است. ما نبايد بپذيريم که جامعه را به سمت هرج و مرج ببريم اما نبايد کاري کنيم که بهانه دست آنها بيفتد که اين هرج مرج را هر روز دامن بزنند. نوع مديريت ما و نوع رفتار ما اين افراد را تحريک مي کند. به جاي اينکه عملکرد خودمان را شفاف کنيم مي گوييم معترضان همه شان اجنبي هستند.

وي خاطر نشان کرد: قطعا بايد اصلاحاتي در جامعه انجام شود و اين اصلاحات در همه قسمت ها بايد اتفاق بيفتد. هر کسر دو روزش برابر باشد زيان کار است. هر کدام از اين واحدها از روحانيت، مجلس، دولت، قوه قضاييه، معلم و دانشگاه مي توانند به گونه اي ديگرکار کنند که شاهد وضعيت فعلي نباشيم. مگر در دانشگاه دانشجو ديوانه است که به اينجا رسيده است؟ دانشجوها هم بچه خود ما هستند. چرا دانشجويان ما به اينجا رسيده اند؟ ما بايد بشينيم فکر کنيم که ببينيم چکار کرديم که جامعه اينگونه شده است. مي گويند نبايد بد گفت خوب چرا به اينجا رسيده که بد شده اند.