بر اساس يافته هاي يک نظرسنجي مورد سلامت کودکان در دانشگاه بهداشت ميشيگان، تقريبا نيمي از والدين مي گويند که داروهاي تجويزي آنها بدون استفاده در خانه باقي مانده است. جالب اينجاست که از هر پنج نفر، چهار نفر مي‌گويند که داروهاي پزشک را دور ريخته اند.

سارا کلارک (Sarah Clark) يکي از مديران اين نظرسني و سرپرست اين مطالعات گفت: ما متوجه شديم که معمولاً والدين داروها را مدت‌ها پس از تاريخ انقضا نگه مي ‌دارند که خطر سلامتي براي کودکان ايجاد مي ‌کند.

وي ادامه داد: رفتن بچه‌ هاي کوچک ‌تر سراغ اين داروها در خانه، منبع اصلي مسموميت‌ هاي غيرعمدي است. براي کودکان بزرگتر، دسترسي به اين داروها خطر آزمايش يا ساير سوء استفاده هاي عمدي را به همراه دارد.

بر اساس اين مطالعات، کمتر از نيمي از والدين بر اين باورند که داروي بدون نسخه پس از تاريخ انقضا اثر کمتري دارد، در حالي که از هر پنج والدين يک نفر آن را ناامن مي ‌داند. کلارک در اين باره گفت: والدين ممکن است تا زماني که براي رفع بيماري فرزندشان به دارويي نياز داشته باشند، متوجه نشوند که دارو منقضي شده است. در آن زمان، شخص بايد تصميم بگيرند که آيا داروي تاريخ مصرف گذشته را به فرزندش بدهد يا براي خريد داروي جديد اقدام کند.

گفتني است که بيش از يک سوم والدين مي گويند که دادن داروي تاريخ مصرف گذشته به فرزندشان هيچ ايرادي ندارد. اما از هر سه والدين يک نفر معتقد است که انجام اين کار تا سه ماه پس از تاريخ انقضا اشکالي نداشته و تقريباً همين تعداد مي گويند که پس از شش ماه يا بيشتر مشکلي ندارد.

کلارک توضيح مي دهد:تاريخ انقضا تضمين شرکت توليد کننده براي ايمني و تاثير دارو است. کلارک همچنين گفت: با گذشت زمان، دارو اثربخشي خود را از دست خواهد داد. اشخاصي که به اين فکر مي‌ کنند که آيا مي توان از داروي تاريخ گذشته استفاده کرد، بايد اين سوال را مطرح کنند که چقدر خوب عمل مي‌ کند.

در اين مطالعات مشخص شد که بسياري از والدين با دانستن نحوه دفع داروهاي تاريخ گذشته مشکل دارند. نزديک به سه چهارم مي گويند که نمي دانند کدام داروها را بايد دور ريخت و از هر هفت نفر يک نفر دارو را داخل توالت ريخته است.

کلارک در پايان گفت، مطمئن‌ ترين انتخاب اين است که دارو را در يک محل جمع ‌آوري دائمي در مطب پزشکان، داروخانه يا بيمارستان ها تحويل دهيد.

او همچنين افزود: داروهاي مصرف نشده و تاريخ مصرف گذشته يک مسئله ايمني عمومي هستند و خطراتي براي سلامتي کودکان دارند. مهم است که والدين وقتي ديگر به آنها نيازي ندارند، آنها را به درستي دور بريزند تا خطرات بيمار شدن کودکان و همچنين تأثير منفي بر محيط زيست کاهش يابد.