سپاهان رده پنجم،ششم بلافاصله طي چند بازي به به طور کاملا اتفاقي و معمول! با اشتباهات غير عمد! داوري خود را به کورس قهرماني رسانده و معمولا قهرمان مي‌شود، اين داستان آشناي سال‌هاي اخير فوتبال ايران است، تقريبا همان سال‌هايي که فدراسيون فوتبال پر شد از مسئولين اصفهاني، فدراسيوني که به گفته افرادي که حد اقل يک بار در جلساتش شرکت کرده‌اند لهجه غالب آن لهجه اصفهانيست.
شايد همين روحيه مسئولين اصفهاني بود که در زمان وزارت آقاي حجتي بر وزارتخانه راه و ترابري ايران، يک چهارم اتوبان‌هاي افتتاح شده در اين مدت، مربوط به استان اصفهان بوده است.
امسال به مانند سال‌هاي پيش قصه تکراري اشتباهات داوري به نفع تيم‌هاي اصفهاني و صعود يکباره و چراغ خاموش تيم‌هاي اصفهاني به واسطه اين اشتباهات و داستان قهرماني سپاهان تکرار شده، گويا مسئولين اصفهاني عزمشان را جزم کرده‌اند تا زماني که روي کار هستند به هيچ تيمي اجازه نفس کشيدن ندهند.
اما يکي ديگر از عوامل اين اتفاقات مسئولين ورزشي استان آذربايجان شرقي است که مانند دروازه بان تراکتور بيشتر نگران آن‌ها بود تا رقبا، چرا که حتي اگر خدايي نکرده رسانه‌ها هم بخواهند از حق تراکتور دفاع کنند ايشان منکر هرگونه اجهاف حق در قبال تراکتور خواهند شد. علاوه بر اين و با توجه به موارد قبلي هيچ يک از هواداران تراکتور اميدي به توانايي مسئولين استاني در احقاق حق تراکتور ندارند.
در کل فوتبال ايران نشان داد که نه لياقت اين هواداران را دارد و نه ظرفيت فوتبال پاک را  و تيمي که به دور از هرگونه تباني قصد داشت تنها با تکيه بر پاکي و صداقت جام را بالاي سر ببرد در مقابل ناپاکي فوتبال تسليم شد، افتخار ما اين است که امروز همه به پاکي فوتبال آذربايجان قسم مي‌خورند ولي شعار تباني فوتبال اصفهاني سر مي‌دهند، قهرماني بالا بردن تکه آهني بي ارزش نيست، قهرماني ايستادن با سري بلند و قامتي استاده است، اين فوتبال با تمامي پاره آهن‌هايش ارزاني خودتان.

.................................

قلم از شهرام اشرف‌نيا