"غلامرضا نوري قزلجه" نماينده مردم بستان‌آباد (در استان آذربايجان شرقي) در مجلس شوراي اسلامي در گفت‌‌وگو با وبگاه "نوانديش" با اعلام اين موضوع، به بررسي چرايي بحران‌هاي فعلي و همچنين راه‌‌کارهاي برون‌رفت از اين دوره دشوار پرداخته است.
متن کامل گفت و گو به شرح زير است:

*انگار مردم بايد به گراني‌هاي روزافزون عادت کنند؟
ايران کشوري است که پتانسيل‌‌هاي زيادي دارد. فقط کافي است، مسئولان تلاش‌شان را بيشتر کنند و همچنين در تصميم‌گيري‌ها همه جوانب در نظر گرفته شود تا بتوانيم، از داشته‌هاي‌مان در راستاي حل مشکلات اقتصادي بهره لازم را ببريم. اينکه مردم روز به روز بيشتر دغدغه‌ معيشت داشته باشند، اتفاقي نيست که بتوانيم از کنارش به راحتي بگذريم.
 
*مشکل کجاست؟ به‌هرحال زندگي مردم واقعاً در خطر است.
ايران هميشه تحت شديدترين فشارهاي آمريکا و هم‌پيمانانش است و آنها از هيچ تلاشي براي ايران‌ستيزي دريغ نمي‌کنند. اينکه تحريم‌ها همچنان پابرجا هستند و کشور ما فرصت حضور در تجارت‌جهاني را به‌طور حداقلي تجربه مي‌کند کافي است تا خزانه کشور دستخودش بحران شود. البته در اين شرايط هم مي‌توانيم با مديريتي صحيح و البته همراهي مردم اوضاع را کمي بهبود ببخشيم. اينکه تهيه دارو براي مردم سخت شده است و بيماران براي درمان خود مشکل دارند، واقعاً غيرقابل تحمل است. به‌نظر من همه دستگاه‌ها اعم از دولت، مجلس و ... بايد همه هم‌و‌غم‌شان را به‌کار بگيرند و مردم را از اين روزهاي دشوار راحت کنند.
 
*ريشه بحران‌ها به‌جز تحريم در چه مواردي مي‌توان ديد؟
وقتي بحران پررنگ مي‌شود، به اين معني است که خيلي کارهاي اجرايي و تصميم‌ها اشکال دارند. اينکه دولت تصميم به حذف ارز ترجيحي گرفت، اينکه تحريم هستيم، اينکه عده‌اي از وزيران دولت نتوانسته‌اند کارنامه‌اي قابل‌قبول داشته باشند،‌ اينکه دلالان همچنان فضا را براي دلالي مهيا مي‌بينند و ... همه اين موارد در بروز و ظهور مشکلات عديده فعلي تاًثيري مستقيم دارد. با اين توضيح که اصلاح ساختار و برطرف شدن مواردي که ذکر شد، به‌قاعده نبايد دشوار باشد.
فقط کافي است،‌ تلاشي تواًم با واقع‌بيني داشته باشيم تا بتوانيم گره‌هاي اقتصادي را باز کنيم. ما هنوز نمي‌دانيم حذف ارزي در شرايطي که با تورم بالاي 40 درصد مواجهيم، نه‌تنها نمي‌تواند مشکلي را حل کند که بلکه باعث بيشتر شدن مانع‌ها و در نتيجه گران‌تر شدن کالاهاي مصرفي مردم مي‌شود. اين تصميم کاري کرد که در برخي اقلام حتي شاهد رشد قيمت بالاي 200درصدي باشيم. الان هم دير نشده است و بايد تصميمي عاجل براي مديريت ارز در داخل شود.
 
*در ابتداي گفت‌وگو به تحريم اشاره کرديد. فکر نمي‌کنيد مي‌شود در مذاکرات رويه‌اي بهتر داشته باشيم؟
همه مي‌دانند دليل اصلي گرفتاري‌هاي اخير تحريم است. به‌همين دليل تيم سياست‌خارجي دولت وقتي با طرف‌هاي هسته‌اي دور يک ميز مي‌نشينند، بايد اين را در نظر داشته باشند که هيچ‌چيزي مهمتر از اين نيست که بايد خيال مردم از معيشت‌شان راحت شود. البته متاًسفانه گروهي همچنان با برجام مخالفت مي‌کنند و هر نوع مذاکره‌اي را تقبيح مي‌کنند. روي سخن من با اين گروه اين است که شما اگر بدانيد چه خسارت‌هايي را به کشور و مردم مي‌زنيد، حتماً دست از سنگ‌اندازي برخواهيد داشت.
در کل بايد همه با در نظر گرفتن اينکه منافع ملي را نمي‌توان با چيزي معامله شود. يعني اينکه برطرف شدن دغدغه مالي مردم از رقابت‌هاي سياسي و منافع جرياني مهمتر است و لازم است در اولويت باشد. اميدوارم حداقل در مساًله هسته‌اي همه گروه‌ها باهم اتحاد داشته باشند تا انشاءالله اين معضل بزرگ براي هميشه برطرف شود.
 
*اوج‌گيري نارضايتي عمومي با سالگرد دولت سيزدهم همزمان شده است. اساساً دولت چقدر در اين نابهنجاري‌ها سهم دارد؟
آنچه مسلم است،‌ آقاي رئيسي و همکارانش در عمل به وعده‌هايي که داده بودند، ناکام ماندند. حتي به نظر من خودشان هم اين را مي‌دانند که عملکردشان طوري نيست که بتوانند دفاع کنند. يعني اگر قرار بود کاري مفيدي انجام شود، الان مردم اين همه سختي نمي‌کشيدند. بازهم مي‌گويم،‌ اينکه بيماري در تهيه دارو سختي بکشد چيزي نيست که بتوان هضمش کرد.
 
*به‌همين دليل بحث استيضاح داغ است؟
استيضاح ابزاري قانوني در دست نمايندگان براي اصلاح امور است. اما به‌هرحال استيضاح هزينه‌هايي دارد. به‌همين دليل بهتر است شخص رييس‌جمهوري بنا را بر ترميم کابينه با تصميم خودش بگيرد تا از اين پس مديريتي کارآمد را شاهد باشيم.
 
*اشکال از دولت است يا شرايط؟
نمي‌شود به‌تنهايي دولت يا وضعيت موجود را مسبب مشکلات بدانيم. کشور ما در دنيا حرف‌هاي زيادي براي گفتن دارد و به‌همين دليل استعمار تصميم مي‌گيرد با تهديد و تحديد از تحقق اهداف‌مان جلوگيري کند. البته دولت هم ضعف‌‌هايي دارد که کتمان نمي‌شوند. به‌همين دليل تاکيد دارم، هم در عرصه ديپلماسي و هم در حوزه مديريت داخلي بايد همتي مضاعف‌تر داشته باشيم تا انشاءالله از اين برهه دشوار به سلامتي عبور کنيم.
 
*اينکه مجلس و دولت ريشه در جريان اصولگرايي دارد چقدر مي‌تواند در تعامل اين دو نهاد مهم اثر بگذارد؟
اين بحث اگر در امور تاًثير بگذارد، خسارت‌هاي زيادي را مي‌تواند در پي داشته باشد. اينکه چه کسي اصولگرا است و کدام دسته اصلاح‌طلب، تحت هيچ شرايطي نبايد در قضاوت ما در نحوه مديريت کشور نقش داشته باشد. مجلس يازدهم به‌مانند مجالس ده‌گانه گذشته همه تلاش‌اش را براي قانون‌نويسي و نظارت دقيق و منطبق بر کارشناسي مي‌گذارد تا بتواند در راستاي توسعه سهيم باشد. با اين حال، بر اين باور هستم که دولت وارد بحث تغيرهاي لازم شود تا براي بهبودي اوضاع هزينه کمتري بدهيم.
انتهاي پيام/

عصر ايران