در مسير عبور از تونل تاريخ و بازار قديمي شهر اروميه که خود نيازمند گشودن باب ديگري براي وصف زيبايي هايش است با گذر از راسته هاي مختلف، مسجدي زيبا در دل بازار قديمي شهر خودنمايي مي کند.

سفري به قرن هفتم هجري است، مسجدجامع اروميه با قدمتي نزديک به هفتصد سال يکي از نخستين بناهاي تاريخي ثبت‌شده آذربايجان غربي از دوران سلجوقي است.

مجموعه اي از صحن شامل شبستان، محراب ايلخاني، چهلستون، حجرات اطراف صحن، شبستان ضلع شرقي گنبد خانه است.

از در چوبي زيبايش وارد محوطه مي شويم ،شايد در نگاه اول مسجد کوچک و ساده اي به نظر برسد اما شبستان عرفاني اش، چهلستون مسجد، منبر چوبي زيبا و محرابي که انسان را ميخکوب مي کند.. آري، چشمان آدمي از ديدن اين همه زيبايي سير نمي شود. 

در تاريخ آمده است محراب مسجد از نظر گچبري و خطوط در اعداد زيباترين آثار هنري دوران مغول است. در قسمت پايين دو ستون گچبري دارد و در وسط کتيبه اي به خط رقاع خوانده مي شود، که معرف نام و نشان نقاش محراب و تاريخ سال 676هجري است.

مسجد جامع اروميه يکي از زيباترين ابنيه تاريخي است که علاوه بر لمس ترکهاي زمان بر کالبد بنا، معنويتي که بر دل و جان مي گذارد وصف ناپذير است.

ايسنا