احرار: روز 21 فوريه (2 اسفند) از طرف يونسکو به عنوان روز جهاني زبان مادري نام‌گذاري شده‌است، نام‌گذاري اين روز در کنفرانس عمومي يونسکو در سال 1999 به منظور کمک به تنوع زباني و فرهنگي انجام شده‌است.
زبان مادري نشانگر هويت و ريشه هر آدمي است. زبان مادري در کنار زبان‌هاي ملي و بين المللي همواره حضور داشته و هيچ گاه از ارزش و اهميت آن کاسته نشده است هرچند در ساليان اخير تهاجم‌هايي به زبان‌هاي مادري صورت گرفته که آن‌ها را اندکي کمرنگ کرده است ولي زبان مادري چيزي نيست که به آساني از بين برود.
علي رغم تهاجم‌هايي که بر زبان مادري شده، زمزمه تدريس به اين زبان در کشورمان پيچيده و در برخي دانشگاه‌ها تدريس مي‌شود.
زبان و ادبيات ترکي به عنوان زبان مادري مردم آذربايجان چند سالي است که در دانشگاه تبريز تدريس مي‌شود و علاقه‌مندان و دانشجويان قابل توجهي دارد.
به مناسبت اين روز و در خصوص اهميت زبان مادري و تاثير اين زبان در امر آموزش و تدريس با استاد زبان‌هاي ترکي و فارسي به گفت‌وگو نشسته‌ايم.
دکتر صمد رحماني، استاد زبان‌هاي ترکي و فارسي دانشگاه تبريز در خصوص اهميت زبان مادري اظهار مي‌کند: زبان مادري هر فردي هويت او و برايش راحت‌ترين زباني است که مي‌تواند با آن صحبت کند و با آن آموزش ببيند.
او مي‌گويد: کشور ما يک زبان ملي ارزشمند دارد ولي براي تقويت همين زبان هم تکلم به زبان‌هاي محلي ضروري است و لازم است هم در مدارس و هم در دانشگاه‌ها تدريس شود.
او بيان مي‌کند: در واقع دين اسلام با سه زبان با مردم ارتباط برقرار مي‌کند؛ اولي زبان عربي است که قرآن کريم به اين زبان است، دوم زبان فارسي و سومي زبان مادري ما، زبان ترکي آذري است. بنابراين هر سه اين‌ها در خدمت دين اسلام و کشور عزيزمان هستند.
اين استاد ادبيات مي افزايد: اگر کسي به ادبيات ترکي احاطه داشته باشد، راحت‌تر مي تواند به زبان فارسي تسلط يابد. از زبان ترکي کلمات زيادي به فارسي رفته است و مي‌شود گفت سه زبان ترکي، فارسي و عربي برادر هستند و بر همديگر تاثير مي‌گذارند.
او اضافه مي‌کند: کلماتي از ترکي به فارسي و کلماتي از فارسي به ترکي و همچنين به زبان عربي رفته است و مي‌رود و با اين کار بنيه‌هاي يکديگر را تقويت مي‌کنند.
او مي‌گويد: اميدوار هستيم که تدريس به اين زبان در مراکز آموزشي بيشتر شود و استمرار پيدا کند و البته قرار است از سال 1402 زبان ترکي در مدارس آذربايجان تدريس شود.
رحماني معتقد است: تکلم به زبان مادري و تدريس اين زبان در مدارس در جهت تقويت وحدت ملي کشور ما است.
او با نظر به اين که دو زبانه بودن مردم هيچ تاثير منفي در بر ندارد، مي‌گويد: در بنياد فرهنگ آذربايجان کتابي نوشته شده است که در آن، کلمات اقتباس شده از فارسي و عربي را به همان شکل که در کتاب‌هاي آن زبان‌ها ديده مي‌شود، در اين کتاب آورده است که مشکلي براي زبان آموزان پيش نيايد و کلمات ناآشنا آزاردهنده نباشد.
او اظهار مي‌کند: اگر توجه کنيد بهترين شعرها و مثنوي‌ها در فارسي را نظامي و بهترين قصائد را خاقاني سروده و نوشته که زبان مادري‌شان ترکي بوده ولي به بهترين نحو در زبان فارسي شعر گفته‌اند پس دو زبانه بودن هيچ مشکلي به وجود نمي‌آورد و برعکس بنيه‌هاي دو زبان را هم تقويت مي‌کند.
اين استاد ادبيات ادامه مي‌دهد: همان‌طور که علامه اميني کتاب الغدير و علامه طباطبايي تفسير الميزان را به زبان عربي نوشته‌اند در حالي که زبان مادري هردو ترکي بوده است، پس اين دو يا سه زبان، هيچ کدام همديگر را نفي نمي‌کنند و بلکه به هم قوت مي‌بخشند.
انتهاي پيام