به گزارش احرارنيوز، در ساخت اين نانوحامل از پليمرهاي زيست تخريب پذير استفاده شده که رهاسازي دارو را با کنترل تغييرات دمايي امکان‌پذير مي‌سازند. ساخت و بررسي اين نانوحامل در مرحله‌ي آزمايشگاهي قرار دارد.

اخيرا پلي ساکاريدهاي اصلاح شده‌ي آب‌گريز توجه محققين زيادي را به خود جلب کرده است.

اهميت اين مواد در خاصيت زيست سازگاري، زيست تخريب پذيري، پاسخگويي به دما، توانايي تشکيل نانو ذرات و انکپسوله کردن داروهاي آب‌گريز است. در اين طرح، پژوهشگران به دنبال بررسي و ساخت رهاسازي هدفمند دارو به کمک نانوحامل داروي ضد سرطان از اين مواد بوده‌اند.

معصومه باقري گفت: در اين کار، هيدروکسي پروپيل سلولز(HPC) به عنوان يک پليمر طبيعي زيست سازگار و زيست تخريب پذير انتخاب و پليمر دوگانه دوست جديدي بر پايه‌ي آن ساخته شد.

براي اين منظور از اتصال کلسترول و پلي اتيلن گليکول به HPC استفاده شد. اين نانوحامل پس از اصلاحات نهايي با اتصال بيوتين به آن، براي انتقال مؤثر داروي ضد سرطان پاکليتاکسل به داخل سلول‌هاي سرطاني به کار گرفته شد.

بررسي سميت ميسل‌هاي تهيه شده نشان داده که حامل مورد نظر سميتي براي سلول‌هاي طبيعي ندارد. نتايج حاصل از جذب سلولي نيز حاکي از اين است که حضور بيوتين باعث کاهش ميزان زنده بودن سلول‌هاي سرطاني از طريق افزايش برداشت حامل حاوي دارو توسط سلول‌هاي سرطاني مي‌شود.