احرار خبر: بحث، بررسي، نظارت، تذکر و حتي تنش، جزوي از محتواي اجتنابناپذير هر شورايي است، اما اين محتوا، آنجا که آلوده به تهمت و افترا باشد، قطعا خاصيت خود را از دست ميدهد.
به گزارش احرار خبر، بحث، بررسي، نظارت، تذکر و حتي تنش، جزوي از محتواي اجتنابناپذير هر شورايي است. محتوايي که در صورت هدفمندبودن ميتواند به پشتوانه ارزشمند برنامههاي مطالعاتي شهر تبديل شود. اما اين محتوا، آنجا که آلوده به تهمت و افترا باشد، قطعا خاصيت خود را از دست داده و بذر کينهتوزي و نااميدي ميپراکند.
نظارت و تذکر قانوني از وظايف اصلي شوراي اسلامي شهر است اما اينکه اعضاي شورا، براي اعلام ساز و کار نظارت خود، از خبرنگاران و رسانهها هزينه کنند، به هيچ عنوان منصفانه و منطقي نيست. امري که متاسفانه به نظر ميرسد در حال تبديلشدن به يک بدعت در شوراي شهر تبريز است.
همين چند ماه پيش بود که يکي از اعضاي شورا با بيان اين که «چون بنده پول ندارم، خبرنگاران با من مصاحبه نميکنند!» خبرنگاران را به «مزدوري خبري» متهم کرد. حال، با گذشت چند ماه از اين موضوع، عضو ديگر شورا که اتفاقاً داعيه «من خود از اصحاب رسانه هستم» را نيز همواره بر لقلقه کلام دارد، خبرنگاران را متهم کرد که در مقابل «تهديد و تطميع شهرداري» خطاهاي اين مجموعه را انعکاس نميدهند!
جدا از تلاش اين عضو شورا براي پنهانشدن پشت خبرنگاران و محولکردن وظيفه نظارت که از وظايف اصلي شوراي شهر است بر دوش اين قشر فرهيخته، سئوال اينجاست که به راستي اگر خبرنگاران اين شهر تا اين حد ضعيف و ترسو هستند، چرا اعضاي شورا اينچنين براي حضور در فضاهاي رسانهاي مشتاقاند؟
با نيمنگاهي به پوشش خبري ادوار مختلف فعاليت شوراي اسلامي شهر تبريز، ميتوان دريافت که خبرنگاران در دوره چهارم فعاليت اين شورا، بيشترين حضور کمي و کيفي را در جلسات داشتهاند. با اين حال، از ديد وي، همين جوانان پرشور و نشاط و صادق، به قدري ترسو و عافيتجو هستند که در مقابل تهديد شهرداري، قافيه را باختهاند و دست از قلم کشيدهاند.
تلختر اينکه همين اتهامزني سخيف، با سکوت و همراهي ديگر اعضاي شورا نيز مواجه ميشود و فيالمثل، رئيس شورا حتي از دادن يک تذکر خشکوخالي نيز دريغ ميکند تا عضو بداخلاق شورا، چشمدرچشم خبرنگاران حاضر در جلسه، به اظهارات موهن خود ادامه داد.
نکته ديگر اينکه به نظر ميرسد با وضعيت حاکم بر شوراي اسلامي شهر، نياز به يک اجماع در خصوص نحوه تعامل با اعضاي شورا از سوي جامعه خبري و رسانهاي استان ضروري به نظر ميرسد. متاسفانه در هر دو موضوع اتهامزني، آنچه تلخ و تاسفبار بود، از واکنش سرد و منفعل عموم خبرنگاران حکايت داشت. انفعالي که به برخي اعضاي شورا جسارت ميدهد تا اينچنين بيمهابا به منزلت رسانهاي شهرمان بتازند.
اميد آنکه برخورد رياست شورا با گزافهگوييها راه تکرار چنين آسيبهايي را ببندد.