، 23 مهرماه مصادف با 15 اکتبر روز جهاني عصاي سفيد است، روز جهاني نابيناياني که نه با چشم ظاهري بلکه با چشم باطني به اين دنيا مي نگرند، درست است که از ديدن رنگ و لعاب هاي اين دنيا بي بهره اند اما در عوض جقيقت هايي را با جان و دلشان لمس مي کنند که شايد ما ها با چشم هايي بينا قدرت لمس آن را نداشته باشيم.

واقعا به جاست که نام روشندل را به آن ها اختصاص داده اند، دل هايي که بدون داشتن چشم با نور بصيرت باطني بيدار است، چشم هايي که گويي دوست نداشته اند بسياري از نامهرباني هاي روزگار را ببينند و شايد به همين دليل است که دلشان روشن است، دلشان روشن است چون با ديدن برخي چيزها غبار غفلت بر دلشان ننشسته است. گويي رنگ عصايي که به دست دارند نيز نشان از سفيدي و زلالي دلشان است، با عصاي سفيد خود که نشان از استقلال آن هاست راه مي افتند به سر کوچه نرسيده با ده ها ناهمواري روبرو مي شوند نا همواري هايي که حتي برخي اوقات با چشم بينا نيز تعادل آدم را بر هم ميزند، اين ناهمواري ها را پشت سر گذاشته و وارد جامعه مي شوند، جامعه اي که به گفته خود نابينايان هنوز نتوانسته است آن طور که بايد با يک فرد نابينا کنار بيايد و چون دوست با وي برخورد کند.

 پاي درد و دل دو تن از نابينايان نشستم تا کمي از گلايه هاي دل صاف و روشنش برايتان بگويم.

ندا عليزاده جواني است که چهار سال پيش در پي حادثه ناگواري بينايي خود را به طور کامل از دست داده است.

وي مي گويد: پس از اينکه بينايي خود را از دست دادم چند ماهي کاملا در شوک بودم نه با کسي حرف مي زدم و نه جايي مي رفتم و ادامه زندگي برايم مشکل بود.

وي مي افزايد: پس از گذشت مدتي و با کمک خانواده ام توانستم با اين مشکل کنار بيايم هر چند هنوز هم در شوک آن حادثه هستم اما با کمک اطرافيان توانستم روحيه خود را بازيابي کنم و اکنون دانشجوي رشته ادبيات هستم و شاعر نيز هستم.

 وي از مشکلات نابينايي مي گويد و تاکيد مي کند: متاسفانه هنوز جامعه نتوانسته است نابينايان را درک کند و در واقع تفکري که در مورد نابينايان در جامعه وجود دارد آزارم مي دهد ايکه مردم از افراد نابينا دوري مي کنند اما به مردم و دوستان عزيز خود مي گويم که ما با آن ها فرقي نداريم.

 ندا از عدم وجود امکانات لازم براي نابينايان در جامعه انتقاد مي کند و مي گويد: در کشورهاي ديگر که تاکنون سفرکرده ام در تمامي خيابانها و حتي ادارات و ... امکانات ويژه براي نابينايان وجود دارد اما در کشور ما متاسفانه حتي در پياده روها نيز مراعات حال نابينايان نشده است.

 مجيد بزازيان نيز که مسئوليت کارگاه آموزشي نابينايان کانون نابينايان بصير تبريز را برعهده دارد اين چنين مي گويد: کانون بصير براي آموزش حرفه هايي چون کامپيوتر، زنبيل بافي و... کلاس هاي آموزشي رايگان با حمايت خيرين براي نابينايان برگزار مي کند و درآمد اندکي نيز از اين راه براي نابينايان فراهم مي شود اما اين کافي نيست، نابينايان به دليل نبود شغل و درآمد کافي نمي توانند ازدواج کنند و حتي در اراده زندگي خود نيز بازمي مانند.

 وي مي افزايد: حقوقي که بهزيستي به آن ها مي دهد بسيار ناچيز است و حتي با آن پول نان خالي نيز نمي توانند بخرند!متاسفانه کسي هم در جامعه نابينايان را تحويل نمي گيرد و کار نمي دهد.

وي اظهار مي کند: ما با کمک خيرين مي توانيم کارگاه هاي خود را گسترش دهيم و براي نابينايان بيشتري درآمدزايي نماييم.

 بزازيان از مسئولان و خيران استاني مي خواهد که به کمک کانون بصير بشتابند تا آن ها با حمايت خيرين بتوانند بيش از پيش به نابينايان خدمت رساني کنند. با تمام اين مشکلاتي که روشندلان عزيزمان دارند اما بسيار مصمم و باراده به زندگي خود ادامه مي دهند و حتي موفق تر از کساني که چشمان بينا دارند براي خانواده و کشور خود افتخار مي آفرينند.

 مديرکل بهزيستي آذربايجان شرقي نيز در اين خصوص عنوان کرد: بهزيستي استان دو سياست را جهت حمايت از نابينايان و هم چنين جلوگيري از پيشرفت جمعيت نابيناي استان در پيش گرفته است، سياست اول تقويت حس هاي ديگر نابينايان براي جهت يابي و هم چنين کمک به نابينايان براي تهيه وسايل کمک آموزشي براي ادامه تحصيلاتشان است، سياست دوم نيز پيشگيري از بروز نابينايي در استان است که بر اين اساس طرح غربالگري تنبلي چشم را در سراسر استان اجرا مي کنيم.

ارشدزاده تاکيد کرد: در سال گذشته 150 هزار نفر از کودکان 3 الي 6 سال استان در طرح غربالگري معاينه شدند و يک درصد از آن ها که مشکوک به کم بينايي بودند تحت درمان قرار گرفتند.

مدير کل بهزيستي آذربايجان شرقي با اشاره به اينکه بيش از 60 درصد از نابينايان ارثي و مادرزادي نابينا بوده اند، اظهار کرد: در اين راستا بايد ازمايشات ژنتيک قبل از بارداري انجام گيرد تا جلوي تولد کودکان نابينا گرفته شود.

بر اساس اين گزارش؛ اميدواريم در آينده اي نزديک شاهد خلق امکانات بيشتر و بهتر در سطح جامعه براي نابينايانمان باشيم تا عصاي سفيدي که نشان استقلال شناخته شده است به معناي واقعي نه تنها محدوديت نباشد بلکه هر نابينايي با برداشتن عصاي سفيد با استقلال کامل در جامعه حاضر شده و کارهاي خود را به تنهايي و بدون نياز به فرد ديگري انجام دهد.

مي گويند عصاي سفيد نشان استقلال است اما آيا در کشور ما نيز همين طور است؟آيا در کشور ما هم هر نابينايي که عصاي سفيد به دست دارد مي تواند به راحتي در جامعه و در خيابان هاي ناهموار و غير استاندار براي نابينايان، حاضر شود؟!.

به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) منطقه آذربايجان‌شرقي، 23 مهرماه مصادف با 15 اکتبر روز جهاني عصاي سفيد است، روز جهاني نابيناياني که نه با چشم ظاهري بلکه با چشم باطني به اين دنيا مي نگرند، درست است که از ديدن رنگ و لعاب هاي اين دنيا بي بهره اند اما در عوض جقيقت هايي را با جان و دلشان لمس مي کنند که شايد ما ها با چشم هايي بينا قدرت لمس آن را نداشته باشيم.

واقعا به جاست که نام روشندل را به آن ها اختصاص داده اند، دل هايي که بدون داشتن چشم با نور بصيرت باطني بيدار است، چشم هايي که گويي دوست نداشته اند بسياري از نامهرباني هاي روزگار را ببينند و شايد به همين دليل است که دلشان روشن است، دلشان روشن است چون با ديدن برخي چيزها غبار غفلت بر دلشان ننشسته است. گويي رنگ عصايي که به دست دارند نيز نشان از سفيدي و زلالي دلشان است، با عصاي سفيد خود که نشان از استقلال آن هاست راه مي افتند به سر کوچه نرسيده با ده ها ناهمواري روبرو مي شوند نا همواري هايي که حتي برخي اوقات با چشم بينا نيز تعادل آدم را بر هم ميزند، اين ناهمواري ها را پشت سر گذاشته و وارد جامعه مي شوند، جامعه اي که به گفته خود نابينايان هنوز نتوانسته است آن طور که بايد با يک فرد نابينا کنار بيايد و چون دوست با وي برخورد کند.

 پاي درد و دل دو تن از نابينايان نشستم تا کمي از گلايه هاي دل صاف و روشنش برايتان بگويم.

ندا عليزاده جواني است که چهار سال پيش در پي حادثه ناگواري بينايي خود را به طور کامل از دست داده است.

وي مي گويد: پس از اينکه بينايي خود را از دست دادم چند ماهي کاملا در شوک بودم نه با کسي حرف مي زدم و نه جايي مي رفتم و ادامه زندگي برايم مشکل بود.

وي مي افزايد: پس از گذشت مدتي و با کمک خانواده ام توانستم با اين مشکل کنار بيايم هر چند هنوز هم در شوک آن حادثه هستم اما با کمک اطرافيان توانستم روحيه خود را بازيابي کنم و اکنون دانشجوي رشته ادبيات هستم و شاعر نيز هستم.

 وي از مشکلات نابينايي مي گويد و تاکيد مي کند: متاسفانه هنوز جامعه نتوانسته است نابينايان را درک کند و در واقع تفکري که در مورد نابينايان در جامعه وجود دارد آزارم مي دهد ايکه مردم از افراد نابينا دوري مي کنند اما به مردم و دوستان عزيز خود مي گويم که ما با آن ها فرقي نداريم.

 ندا از عدم وجود امکانات لازم براي نابينايان در جامعه انتقاد مي کند و مي گويد: در کشورهاي ديگر که تاکنون سفرکرده ام در تمامي خيابانها و حتي ادارات و ... امکانات ويژه براي نابينايان وجود دارد اما در کشور ما متاسفانه حتي در پياده روها نيز مراعات حال نابينايان نشده است.

 مجيد بزازيان نيز که مسئوليت کارگاه آموزشي نابينايان کانون نابينايان بصير تبريز را برعهده دارد اين چنين مي گويد: کانون بصير براي آموزش حرفه هايي چون کامپيوتر، زنبيل بافي و... کلاس هاي آموزشي رايگان با حمايت خيرين براي نابينايان برگزار مي کند و درآمد اندکي نيز از اين راه براي نابينايان فراهم مي شود اما اين کافي نيست، نابينايان به دليل نبود شغل و درآمد کافي نمي توانند ازدواج کنند و حتي در اراده زندگي خود نيز بازمي مانند.

 وي مي افزايد: حقوقي که بهزيستي به آن ها مي دهد بسيار ناچيز است و حتي با آن پول نان خالي نيز نمي توانند بخرند!متاسفانه کسي هم در جامعه نابينايان را تحويل نمي گيرد و کار نمي دهد.

وي اظهار مي کند: ما با کمک خيرين مي توانيم کارگاه هاي خود را گسترش دهيم و براي نابينايان بيشتري درآمدزايي نماييم.

 بزازيان از مسئولان و خيران استاني مي خواهد که به کمک کانون بصير بشتابند تا آن ها با حمايت خيرين بتوانند بيش از پيش به نابينايان خدمت رساني کنند. با تمام اين مشکلاتي که روشندلان عزيزمان دارند اما بسيار مصمم و باراده به زندگي خود ادامه مي دهند و حتي موفق تر از کساني که چشمان بينا دارند براي خانواده و کشور خود افتخار مي آفرينند.

 مديرکل بهزيستي آذربايجان شرقي نيز در اين خصوص عنوان کرد: بهزيستي استان دو سياست را جهت حمايت از نابينايان و هم چنين جلوگيري از پيشرفت جمعيت نابيناي استان در پيش گرفته است، سياست اول تقويت حس هاي ديگر نابينايان براي جهت يابي و هم چنين کمک به نابينايان براي تهيه وسايل کمک آموزشي براي ادامه تحصيلاتشان است، سياست دوم نيز پيشگيري از بروز نابينايي در استان است که بر اين اساس طرح غربالگري تنبلي چشم را در سراسر استان اجرا مي کنيم.

ارشدزاده تاکيد کرد: در سال گذشته 150 هزار نفر از کودکان 3 الي 6 سال استان در طرح غربالگري معاينه شدند و يک درصد از آن ها که مشکوک به کم بينايي بودند تحت درمان قرار گرفتند.

مدير کل بهزيستي آذربايجان شرقي با اشاره به اينکه بيش از 60 درصد از نابينايان ارثي و مادرزادي نابينا بوده اند، اظهار کرد: در اين راستا بايد ازمايشات ژنتيک قبل از بارداري انجام گيرد تا جلوي تولد کودکان نابينا گرفته شود.

بر اساس اين گزارش؛ اميدواريم در آينده اي نزديک شاهد خلق امکانات بيشتر و بهتر در سطح جامعه براي نابينايانمان باشيم تا عصاي سفيدي که نشان استقلال شناخته شده است به معناي واقعي نه تنها محدوديت نباشد بلکه هر نابينايي با برداشتن عصاي سفيد با استقلال کامل در جامعه حاضر شده و کارهاي خود را به تنهايي و بدون نياز به فرد ديگري انجام دهد.

منبع:ايسنا