سهيلا عباسپور-- "اگر در يک شهر هر کس دنبال منفعت شخصي باشد آن شهر ديگر تبديل مي شود به جنگل و هر کس چنگ مي اندازد  در سفره بغل دستي براي لقمه بيشتر،   اما جبهه بر عکس است هرکس قدم در جبهه مي گذارد بايد ساک منافع شخصيش را بر روي زمين بگذارد و جانش را کف دستش بگيرد!

همين يک اپيزود از سينمايي  «خداحافظ رفيق»  از زبان يکي از دو شهيد نوجوان فيلم کافيست تا کمي تامل کنيم چرا در جامعه کنوني کمتر کسي حاضر است ساک منافع شخصيش را  همچون شهدا بر روي زمين بگذارد و  منفعت جامعه را بر منافع شخصي ترجيح دهد؟

يکي از مواردي که در اينجا مي توان به آن اشاره کرد رسانه اي شدن خوش گذراني فرزندان مسئولان -به اصطلاح آقازاده ها - است  (هر چند در مواردي نيز ثابت شده است که فلان مسئول اصلا فرزندي ندارد يا موضوع چيز ديگري بوده است) جوان وقتي در برابر اين بمباران رسانه اي قرار مي گيرد و مواردي از قبيل را مشاهده مي کند،  احساس مي کند در اين نظام جايگاهي ندارد، اين احساس عدم تعلق به آن سيستم شايد بدترين نتيجه اي  است که او از مشاهده اخباري از اين دست مي گيرد! و يا خبر انتصاب و يا  استخدام فرزند فلان مسئول در ارگانها و سازمانهاي مهم دولتي در حاليکه اين امکان براي ساير جوانان با وجود شايستگي در - اکثر مواقع- فراهم نيست!

مسئله ديگر،  به بي اعتمادي مردم نسبت به دولت ها بر مي گردد؛ به عنوان مثال دولتهاي قبل آنچنان که بايد در جهت تنوير افکار عمومي بر نيامدند و مردم در حاليکه مسئله اختلاس هاي سه هزار ميليارد توماني در ذهنشان حل نشده اکنون با خبر اختلاس سه ميليارد دلاري مواجه شده اند و همين مسئله سبب شده است گاه  در ذهنشان حلاجي کنند که گويا نظارت چنداني در کشور وجود ندارد که اختلاس هايي با اين حجم صورت مي گيرد و نيروي بازدارنده قوي در برابر اين فسادها وجود ندارد.

با گذشت زمان براي عده اي از مردم اين اختلاس ها دستاويزي براي توجيه اعمالشان مي شود مثل آن شخصي که کرايه اتوبوس را پرداخت نکرد و در جواب اعتراض مامور بليط گفت: کل ممکلت را خوردند و بردند تو مرا براي پرداخت نکردن هزينه يک بليط بازخواست مي کني!

و يا عده اي ديگر با هدف  افزايش سرمايه خويش دست به اموري مي زنند که در نهايت گراني و تورم را به کل جامعه تحميل مي کنند ؛  به عنوان مثال تشکيل صف خريد ارز در مقابل صرافي ها در مواقع نوسانات ارز يکي از همان موارد است، به عبارت بهتر آنها تنها به سود خود مي انديشند  ولو اين سود  به ضرر اقتصاد کل کشور باشد .

اما راه حل چيست؟ چه اقداماتي بايد براي جلوگيري از ترويج و نهادينه شدن چنين تفکري در جامعه صورت گيرد؟

در دل دوران هشت سال دفاع مقدس درسهايي نهفته است که مي تواند سرمشقي براي تمام اعصار باشد، اکنون که  مشکلات اقتصادي به علت افزايش ميزان تورم  و تحريم هاي ظالمانه غرب به ويژه امريکا در سالهاي اخير زياد شده و فشار بر روي اقشار ضعيف را مضاعف تر کرده است در اين وضعيت مردم سطح زندگي خود را با فلان مسئول قياس مي کنند و در نتيجه دولتمردان نبايد به دنبال اشرافي گري باشند ، سطح زندگي آنان،  بايد به گونه اي باشد که مردم  مسئولان  را از جنس خودشان بدانند همانند سيره زندگي اکثر فرماندهان استوارجبهه هاي ايثار و شهادت؛ همانند  سردار حسن  شفيع زاده که از تشريفات و تجملات به شدت دوري مي‌ کرد و سادگي و بي‌آلايشي را مشي خود قرار داده بود.

و همچنين ما در عرصه جنگ و دفاع مقدس رواياتي از فرماندهان آن دوران داريم که سعي مي کردند حس برابري و عدالت را به رزمندگان منتقل کنند و آنها را متحد و يکدل سازند، از نظر نگارنده شنيدني ترين روايتي که در اينجا مي شود از آن ياد کرد مربوط به شهيد باکري فرمانده لشکر 31 عاشورا در زمان شهادت برادرش حميد است هنگامي که  در عمليات خيبر به مهدي باکري خبر داده شد برادرش شهيد شده‌ است و مي‌خواهند پيکر او را برگردانند فرمانده مهدي باکري اجازه نداد و گفت «همه آن‌ها برادراي من هستند، اگر توانستيد همه را برگردانيد، حميد را هم بياوريد.»

همچنين بايستي توجه داشت که در دوران کنوني بين عده اي از  مردم و به خصوص قشر جوان با دولتمردان خلا هايي ايجاد شده است،  اين خلا ها بايد به نحوي پر شود  و  اين امر نيز با اقدامات فرهنگي و توسط نهاد هايي که بتوانند در اين راستا فعاليت کنند امکان پذير خواهد بود.

توضيح آنکه در ذهن و انديشه ملت يک سري مسائل به صورت حل نشده باقي مانده است  که بايستي پاسخي مناسب به آنها داده شود تا آنگونه نشود که خود را از اين سرزمين و انقلاب جدا بدانند و تنها فکر و ذکرشان تامين منافع  شخصي گردد،  آنها بايد بتوانند در قبال اين انقلاب و کشور احساس مسئوليت کنند همانند  آن احساس مسئوليتي که در روزهاي دفاع مقدس وجود داشت همان احساسي که جوانان را از اين سمت آذربايجان که فرسنگ ها با مناطق جنگي فاصله داشت براي دفاع از آرمانها به صحنه هاي نبرد روانه مي ساخت  و  تقديم بيش از 10 هزار شهيدگلگون کفن از اين خطه خود گواهي روشن بر اين مدعاست.

و سرانجام در خطبه 216 نهج البلاغه امير المومنين علي( ع ) به زيبايي اين مطلب را بيان کرده اند: مردم اصلاح نمى‌شود جز آن كه زمامداران اصلاح گردند، و زمامداران اصلاح نمى‌شوند جز با ايستادگي مردم،  اگر مسئولان همانند فرماندهان جبهه هاي نبرد 8 ساله و به سبک و سياق آنها  و البته با در نظر گرفتن شرايط کنوني جامعه و مردم عمل کنند،  متواضعانه و برادرانه با مردم رفتار نمايند و در نهايت بتوانند اعتماد قاطبه مردم را بدست آوردند، مردم هم با آنها همراه خواهند شد ؛ جامعه اي يکپارچه را تشکيل خواهند داد تا با کمک يکديگر ساک منافع شخصي را بر زمين گذارند و در مقابل نظارت دائمي مردم بر عملکرد مسئولان و مطالبه گري از آنان نيز از اهميت فوق العاده اي برخوردار است