احرار: «بازگشت سرمايه در امر توليد زمان بر است، به همين خاطر اغلب سرمايه‌ها در کشور به بازارهاي ارز، سکه و طلا هجوم مي‌آورند» اين بخشي از يادداشت طاهر خيري روزنامه نگار تبريزي براي بازار است.
طاهر خيري؛ چرا بايد سرمايه گذار از سرمايه گذاري در توليد واهمه داشته باشد. او به دنبال محيط امن و مناسب براي تزريق سرمايه‌اش است تا پس از دوره‌اي منفعت اش را بکند. وقتي اقتصاد کشور در شرايط نا اطميناني قرار دارد و پرنوسان است طبيعي است که سرمايه گذار چنين ريسکي نخواهد کرد و قدم پيش نخواهد گذاشت.
وقتي هزينه‌هاي توليد و به تبع آن قيمت تمام شده کالا مدام افزايش مي‌يابد و موانع بسياري از جمله تأمين مواد اوليه، نقدينگي، قوانين سختگيرانه دست و پاي توليد کننده را بسته است آيا سرمايه گذار جرأت مي‌کند در توليد سرمايه گذاري کند؟ اگر اقتصاد کشور در سال‌هاي اخير نتوانسته سرمايه‌ها را به سمت توليد جذب کند ناشي از اين موانع است.
سرمايه گذاري چشم پوشي از مصرف امروز به اميد کسب بازدهي در زمان آينده است. هدف سرمايه گذار نيز رشد سرمايه خود و بهره مندي از منافع آن در آينده است. وارن بافت اقتصاد دان و سرمايه گذار آمريکايي، سرمايه گذاري را فرايند برنامه ريزي براي پول تعريف مي‌کند تا در آينده پول بيشتري نصيب سرمايه گذار شود.
اگر مي‌بينيم ميزان سرمايه گذاري در توليد مناسب نيست و در عوض سرمايه‌ها به بازارهاي موازي هدايت شده‌اند به عواملي از جمله بازدهي مورد انتظار، درجه ريسک پذيري، افق سرمايه گذاري و قابليت نقدشوندگي بستگي دارد.
وقتي سرمايه گذار مي‌داند با سپرده گذاري در بانک سود تضمين شده ماهانه دريافت مي‌کند يا اينکه در املاک و مستغلات سرمايه گذاري مي‌کند و يقين دارد که ارزش سرمايه‌اش در بخش مسکن در يک سال چند برابر خواهد شد آيا وي رغبتي خواهد داشت در بخش توليد سرمايه گذاري کند.
واقعيت اين است که اقتصاد دولتي سد راه سرمايه گذاري در توليد است و تا زماني که بخش خصوصي در کشورمان جان نگيرد و سهم عمده‌اي از اقتصاد نداشته باشد وضعيت به همين منوال خواهد بود و توليد ملي دست به عصا حرکت خواهد کرد. وقتي عدم شفافيت، رانت، فساد و رشوه در اقتصاد ناسالم دولتي حاکم باشد هيچ سرمايه گذاري وارد اين فضا نخواهد شد.
سرمايه گذاري در توليد باصرفه نيست و بازگشت سرمايه نيز زمان بر است. به همين خاطر اغلب سرمايه‌ها در کشورمان به بازارهاي ارز، سکه، طلا يا بورس هجوم مي‌آورند چون جذابيت و سودآوري بالايي دارند و هر لحظه مي‌توان سرمايه را بازگرداند.
بسياري از سرمايه گذاران ايراني مقيم خارج از کشور دوست دارند در وطن خودشان سرمايه گذاري کنند به شرطي که شرايط و بسترهاي لازم سرمايه گذاري فراهم شود و آنها با خيال راحت و کمترين دغدغه سهمي از اقتصاد داشته باشند.
سرمايه گذاري محرک قوي براي اقتصاد و توليد است. توليد که رونق بگيرد صادرات افزايش مي‌يابد، فرصت‌هاي شغلي بسياري فراهم مي‌شود و توسعه کشور شتاب مي‌گيرد.