زهرا حيدري آزاد: دو سه سالي هست که زمستان ديگر صفاي گذشته را ندارد، دود خاکستري روي کلانشهر ها، نفس تنگي و سردردهاي متمادي، ديگر به آن تصويري که از زمستان توي ذهن ها داريم، نزديک نيست...

سالهاست که وقتي دوستان جنوبي ازمان مي‌پرسند «تبريز، زمستونا زيادبرف ميباره؟» مردد مي‌شويم که اين انگشت شمار برف و بارندگي که اتفاق مي‌افتد، آيا به تصوير خيالي آنها از زمستان اين خطه نزديک است يا نه!؟

امسال هم که ديگر هيچ! براي باريدن برف هزار جور نذر و نياز کرديم و تازه اواسط دي ماه، آسمان روي خوش به ما نشان داد و اولين برف رسمي سال 1401 همين چند روز پيش ثبت شد.

اين تاخير در بارش برف براي تبريزي‌هايي که خاطرات خوشي از برف و باران در سال‌هاي دور دارند، ناخوشانيد است. شهروندان تبريزي ها به ياد دارند که تا همين ? دهه قبل زمستان نه از دي ماه که از مهرماه شروع مي شد و در اين موقع سال، وسط کوچه هاي محل زندگي شان با ديواري از برف سد مي شد و تونل زدن آن براي قايم موشک بازي، ارزان ترين و سالم ترين دلخوشي کودکان شهر بود.

اما هر چه که باشد، همين اندک ساعاتي هم که برف باريد، چهره ي شهر را شست و نفس‌ها را طراوت دوباره بخشيد، البته يک اتفاق خوب ديگر هم در اين شهر افتاد. 

شهرداري تبريز از ماه‌ها قبل اعلام کرده بود که از طرح محلول پاشي به جاي نمک پاشي استفاده خواهد کرد و در چند روز گذشته هم، همين طرح را به مرحله اجرا برد.

اين طرح ابه دو دليل قابل تقدير است؛ اول از آن جهت که بعد از بارش برف، نمک پاشي چهره نامناسبي به خيابان ها و معابر مي‌بخشيد، و دليل دوم هم زماني اهميت پيدا مي کند که به عمق فاجعه پي برده باشيم!

به شخصه زماني به عمق فاجعه پي بردم که يعقوب هوشيار، شهردار تبريز طي گفتگويي با رسانه ها اعلام کرد: سال گذشته 50 هزار تن نمک در فصل بارش برف در خيابان‌هاي شهر پخش شده است.

وي سرانه هر شهروند تبريزي از اين ميزان را 25کيلو اعلام کرد و گفت: اين ميزان استفاده از نمک آماري خطرناک براي سلامتي شهروندان و محيط زيست بود که در طرح جديد محلول پاشي اين خطر رفع شده است.

اين "سرانه 25 کيلويي نمک" اگر فاجعه نباشد، دستکم آمار بسيار تکان دهنده اي است که خوشبختانه يک "روش دانش بنيان دوستدار محيط زيست" به داد تبريز رسيده و آنطور که شهرداري تبريز اعلام کرده در اجراي محلول پاشي به جاي استفاده از نمک‌پاشي مصمم است و آن را يک يادگار نيک براي آيندگان مي داند.

محلول پاشي در کنار مزيت‌هايي از جمله جلوگيري از تخريب آسفالت، جلوگيري از آسيب به محيط زيست، حفظ فضاي سبز، جلوگيري از آلودگي آب‌هاي سطحي و زيرزميني، جلوگيري از فرسودگي خودروها و همچنين حفظ نظافت شهر، يک مزيت ديگر هم مي تواند داشته باشد.

حالا که از آن زمستان هاي پربرف و سراسر شور خبري نيست و به بهانه پيشرفت و توسعه، سازي براي طبعيت کوک کرديم که موجب قهر آن شده است و وضعيتي پيش آمده که هر سال نگران تابستان کم آب يا بي آبي هستيم، باشد که ورق برگردد و محيط زيست، اقدامات جبراني ما مثل همين محلول پاشي به جاي نمک پاشي را تحفه اي از جانب ما قلمداد بکند...باشد که نوستالژي زمستان‌هاي پربرف دوباره تکرار شود.