کارشناسان مي‌گويند حتي به انجام کارها (تمرينات) خيلي شديد نياز نداريد. آنها ادعا مي‌کنند که صرفا بالا دويدن از پله‌ها، دويدن دور باغ يا جست و خيز کردن کافي است. دانشمندان دانشگاه سيدني داده‌هاي مربوط به بيش از 70  هزار فرد انگليسي را بررسي کردند. محققان سطح تمرينات آنها را براي مدت يک هفته دنبال کردند و سپس وضعيت سلامتي آنها را در مدت هفت سال بعدي بررسي کردند.
نتايج اين بررسي نشان داد افرادي که هر هفته صرفا 15 دقيقه (يا روزي 2 دقيقه و 9 ثانيه ) فعاليت شديد داشته باشند، 18 درصد احتمال کمتري وجود داشت که در مدت زمان اين تحقيق جان خود را از دست داده باشند. اين در مقايسه با افرادي بود که تنها در هفته دو دقيقه تمرين داشته اند.
«متيو احمدي» از محققان اصلي اين مطالعه گفت: فعاليت شديد در مدت زماني کوتاه در طول هفته مي‌تواند به ما کمک کند که زندگي طولاني‌تري داشته باشيم.
وي افزود: با توجه به اينکه کمبود وقت، متداول‌ترين مانع اعلام شده براي فعاليت بدني منظم است، انجام فعاليت‌هاي گاه و بيگاه در طول روز ممکن است گزينه جذابي براي افراد پرمشغله باشد. دستورالعمل‌هاي خدمات سلامت ملي انگليس (HNS) حاکي است که بزرگسالان بايد هفته‌اي 150 دقيقه تمرين ملايم يا 75 دقيقه تمرين شديد در طول چهار تا پنج روز داشته باشند. نمونه‌هاي تمرين شديد شامل دويدن، شنا، جست و خيز و بالا رفتن از پله‌ها مي‌شود.
اين تحقيق که نتايج آن در نشريه «ژورنال قلب اروپايي» منتشر شده است، نشان داد افرادي که هيچ تمرين شديدي نداشتند، در مجموع چهار درصد خطر مرگ در پنج سال آينده را داشتند. اين خطر براي کساني که هفته‌اي 10 دقيقه ورزش کردند به نصف کاهش يافت و براي کساني که هفته‌اي يک ساعت ورزش کردند به يک درصد رسيد.
مزاياي تمرين ورزشي منظم براي سلامتي از دهه‌ها پيش مشخص شده است. حفظ تناسب اندام مي‌تواند از چاقي و تاثيرات موازي آن بر سلامتي مانند ديابت نوع2 و سرطان جلوگيري کند. فقدان تمرين ورزشي در کنار رژيم غذايي ناسالم از جمله عوامل افزايش چاقي در انگليس بوده است.
انتهاي پيام/