احرارنيوز: دغدغه هاي زيست محيطي استان اردبيل در حالي پشت سر هم رديف شده که سمن ها به عنوان پايگاه هاي مشارکت مردمي عملا در رفع آن نقشي نداشته و بيشتر به ابزارهاي تبليغاتي مسئولان تبديل شده اند.
، به گزارش احرارنيوز به نقل از مهر، سال ها است اردبيل با جمعيت فعلي يک ميليون و ??? هزار و ??? نفري تنها پنج تشکل زيست محيطي دارد و همين موجب شده دغدغه مشکلات محيط زيست به ميان مردم آن طور که بايد تسري نيابد و محيط زيست نيز در جلب مشارکت مردمي موفق عمل نکند.
سمن هاي محيط زيست که به طرز باور نکردني با وجود عدم فعاليت همچنان مجوز فعاليت دارند نه تنها در طول حيات خود اقدام درخوري براي مشکلات زيست محيطي استان ترتيب نداده اند بلکه صحبت با شهروندان اردبيلي نشان مي دهد اين تشکل ها در ميان مردم بيگانه اند.
طرح افزايش تشکل هاي زيست محيطي در کنار ايجاد شبکه سمن هاي زيست محيطي در حالي به موازات هم در دستور کار است که بررسي ها نشان مي دهد اجراي اين دو طرح نيز با خروجي مطلوبي همراه نبوده و ضروري است فعاليت تشکل ها بازنگري شود.
تداوم حيات پنج تشکل غير فعال
مدير کل سابق حفاظت از محيط زيست استان در دولت دهم تعداد تشکل هاي فعال مردم نهاد را پنج مورد عنوان کرده بود.
پنج تشکلي که در عمر اين دولت بهره چنداني از آن ها برده نشد و هر زمان رسانه ها به سراغ ارزيابي عملکرد آن ها رفتند تلاش براي فعال سازي را به عنوان آخرين اقدام ضروري از مدير کل سابق شنيدند.
با تغيير دولت و رويکرد مردمي و واسپاري امورات به نظر مي رسيد تشکل ها به فعاليت فراخوانده شوند. با اين تلاش مدير کل فعلي حفاظت از محيط زيست استان نيز براي جلب مشارکت سمن ها ناکام مانده و هر قدر سيد رضا موسوي و تيم کاري اش با مسئولان اين پنج تشکل جلسه برگزار مي کنند رونقي در فعاليت اين تعداد حادث نمي شود.
جالب اينکه تعداد تشکل هاي زيست محيطي در دو دولت تغيير نيافته و مشخص نيست چرا تشکلي که حتي در يک برنامه کوچک زيست محيطي نمي تواند تاثير گذار باشد همچنان برخوردار از مجوز بوده و مي تواند به حيات اسمي خود ادامه دهد.
نگاه ابزاري آن هم به پديده مردمي
نقش سمن هاي محيط زيست البته در حد صفر نيست. در برخي مقاطع حضور تزئيني در همايش ها، مناسبت ها و برنامه هاي پاک سازي محيط زيست مسئوليت را بر اين گروه تمام مي کند و در اين ميان مي توان به رزومه هاي کاري برخي مسئولاني که حضور در يک تشکل را به عنوان فعاليت هاي انسان دوستانه و اجتماعي خود قيد کرده اند اشاره کرد.
سمن هايي که قرار است براي مردم و برآمده از مردم باشند با استفاده از ظرفيت و اختيارات در برخي مواقع به عنوان ابزار تبليغي مورد استفاده قرار مي گيرند. و تاکنون ايده متفاوت و متناسب با رفع مشکلات زيست محيطي از سوي اين تشکل ها پيشنهاد نشده است.
حد اعلاي اين تبليغات در همايش ها است که به تعبير برخي کارشناسان صرفا براي برخي منافع و پرکردن پرونده کاري مورد توجه قرار مي گيرد.
مدير کل محيط زيست استان اردبيل مي گويد: متاسفانه سمن ها همکاري مطلوبي با ما ندارند و حتي براي تشکيل اتاق فکر چندان رغبتي نشان نمي دهند.
بي توجهي به شبکه سمن هاي محيط زيست
موسوي در حالي آغاز به کار چهار سمن ديگر را اعلام کرده است که به نظر مي رسد افزايش سمن ها نيز با هدف بهبود وضعيت استان اردبيل در بين ساير استان ها حداقل در ظاهر و در نام انجام مي شود.
طرح افزايش در حالي نيازمند دقت نظر است که تشکل هاي فعلي اردبيل به يکي از ايده هاي مطلوب دولت يازدهم توجه نکردند و بار ديگر بي کفايتي فعاليت شان حتي براي مديران متولي ثابت شد.
سال گذشته مدير کل حفاظت از محيط زيست استان از ايجاد شبکه به هم پيوسته تشکل هاي زيست محيطي سراسر کشور خبر داد و ابراز اميدواري کرد سمن هاي استان اردبيل نيز به جمع اين شبکه بپيوندند.
يک سال از عمر اين طرح گذشته و امروز موسوي از بي توجهي سمن هاي استان به ظرفيت اين شبکه مي گويد.
وي تاکيد دارد که شبکه سمن ها فرصت تبادل افکار و برنامه ها را فراهم مي سازد و مي توانست مورد استفاده تشکل هاي استان قرار گيرد تا ضعف هاي خود را جبران کنند و با علوم به روز فعاليت داشته باشند.
مردم تشکل ها را نمي شناسند
يکي از شهروندان اردبيلي در پاسخ به اين سوال که عضو کدام تشکل زيست محيطي هستيد مي گويد: اينجا ديگر کجاست؟ معصومه رضايي هر چند دانشجوي سال دوم است اما هيچ شناختي از تشکل ها ندارد.
شهروند ديگري در پاسخ به سوال من مي گويد: مگر به چه درد مي خورد؟ لازم است عضو شويم؟
پاسخ هاي متعجب شهروندان آن هم گروهي که تحصيلات عالي دارند نشان مي دهد تشکل هاي زيست محيطي حتي در معرفي خود به صاحبان اصلي يعني مردم مقبول عمل نکرده اند.
نگاه فرماليته حاکم بر اين تشکل ها سال هاست مانع از جلب مشارکت مردم در رويدادهاي حفاظت از محيط زيست شده است و حالا هر وقت معضلي پيش مي آيد مديران کل حفاظت از محيط زيست چاره کار براي جلب مشارکت مردمي را توزيع چند بروشور و کيسه زباله و نشست خبري مي دانند.
در حالي که نگاه محيط زيست بايد بسيار فراخ تر و بالاتر از توزيع کيسه زباله بوده و چنين عملياتي به تشکل ها سپرده شود.
شبکه به هم پيوسته سمن هاي زيست محيطي که مي تواند مردم را تا پاي احقاق حقوق زيست محيطي خود کشانده و شهروندان را مسئول تربيت کند طي سال هاي گذشته در خواب خرگوشي بوده و هر وقت اراده کرده براي منافع شخصي وارد ميدان شده است.
انتظار مي رود به جاي افزايش اسمي تعداد تشکل ها فعاليت تشکل هاي فعلي ساماندهي شده و برنامه هاي مطلوبي با جلب ايده هاي جديد به اجرا درآيد.
گزارش: ونوس بهنود