حرف دل مردم در کوچه و بازار اين است که مگر اين ملک وزير و وکيل ندارد، مگر قانون و بازرس نيست پس چرا قيمت ها بي ضابطه افزايش مي يابند. نظارت و کنترل حلقه مفقوده  بازار  قيمت ها به خصوص  بازار  ميوه است.

هر روز که مي گذرد قدرت خريد مردم آب مي رود. بعد از گوشت و شير اکنون نوبت به ميوه رسيده است تا وجودش آرام آرام در سبد مصرفي خانواده هاي ايراني کمرنگ شود. چه بسيار خانوارهايي هستند که به دليل نداشتن توان خريد تا روزها رنگ ميوه نديده باشند و با حسرت از کنار ميوه هاي چيده شده گذر کنند. ميوه هايي که قيمت دو رقمي شان بيشتر به چشم مصرف کننده مي آيد تا براي خريد، بودجه شان را سبک سنگين کنند.

موج گراني کالاهاي اساسي انگار نمي خواهد فروکش کند و قيمت ها در غياب نظارت مستمر و بي تفاوتي مسئولان مثل اسب سرکش همچنان مي تازند. در اين ميان اما به نظر مي رسد اوضاع قيمت ها بر وفق مراد سودجويان و دلالان بازار است. چرا که آنها سوار بر اين موج گراني، قيمت اجناس به ويژه ميوه را در دست گرفته اند و هر اقدامي که دلشان مي خواهد انجام مي دهند و کک هيچ مقام مسئولي هم نمي گزد.

بازار ميوه براي سودجويان و دلالان پرونق است و آنان بدون واهمه به کارشان مشغولند. از ديگر اين مصرف کنندگان هستند که با حيرت و انگشت به دهان قيمت افسارگسيخته ميوه ها را نظاره مي کنند و از خود مي پرسند چگونه مي شود که طي چند روز قيمت موز به ?? هزار تومان مي رسد. چرا قيمت ميوه مطابق با ميل و سليقه دلالان و سودجويان بازار تعيين مي شود. چرا مسئولان غافل از حال مردم براي يک بار هم که شده، دست اين دلالان را از بازار قطع نمي کنند تا مصرف کننده هم نفس راحتي از ثبات قيمت ها بکشد.

واقعيت اين است که ميوه يکي از نيازهاي اساسي بدن هر انساني است و مصرف روزانه آن براي سلامتي فرد يک ضرورت است. با توجه به اين نکته، اگر روند افزايشي قيمت انواع ميوه کنترل نشود به زودي شاهد حذف آن از سبد مصرفي خانوارهاي بسياري خواهيم بود و سلامت فرد و جامعه به خطر خواهد افتاد. در اين ميان ستاد تنظيم بازار و سازمان حمايت از مصرف کنندگان در قبال سلامت مردم مسئولند و بايد پاسخگوي کم کاري هاي خود در کنترل بازار آشفته ميوه باشند.

ريزش مشتريان از بازار ميوه به دليل گراني، گله و شکايت بسياري از صاحبان واحدهاي صنفي و ميوه فروشان را نيز درآورده است. آنها هم از وضع آشفته بازار ميوه مي نالند و مي گويند مردم توان خريد روزمره ميوه ندارند و به ناچار يا نسيه مي خرند و يا به خريد دانه اي ميوه روي آورده اند. اکنون کام مردم از گراني ميوه تلخ است و تنها با متعادل کردن قيمت ها و حذف دلالان از بازار شيرين خواهد شد.

به هر حال بازار ميوه از تعادل قيمتي خارج شده و نسبت عرضه و تقاضا بهم خورده است. به نظر مي رسد سازمان هاي نظارتي بايد وارد ميدان شوند و افسار پر شتاب قيمت ميوه را از دست دلالان بگيرند و کنترل کنند تا بيش از اين سلامت مصرف کننده از قيمت بالاي ميوه ها تهديد نشود. عرضه مستقيم ميوه به مصرف کننده بدون دخالت دلالان و ايجاد بازارچه هاي محله توسط شهرداري ها راهکار مناسبي است که مي تواند تا حدودي تب افزايش قيمت ميوه را فروکش کند.