معمولاً اشخاص از نظر الگوي خواب به دو گروه تقسيم مي شوند؛ گروه نخست افرادي هستند که صبح هاي زود از خواب بيدار ميشوند و شب ها هم زود مي خوابند و گروه دوم افرادي هستند صبح ها تا دير وقت مي خوابند و شب ها هم تا دير وقت بيدار مي مانند.

ارتباط نسبي بين عادت هاي زماني خواب و ريسک افسردگي وجود دارد. پژوهشگران متوجه شدند اشخاص سحرخيز در مقايسه با اشخاص عادي 12تا 27درصد کم تر در معرض ابتلا به افسردگي قرار دارند. همچنين افرادي که صبح ها دير از خواب بيدار ميشوند در مقايسه با اشخاص عادي، 6 درصد بيشتر در معرض ريسک ابتلا به بيماري افسردگي قرار دارند.

زنان ميان سال و سالمندي که شب زود خوابيده و صبح ها هم زود بيدار ميشوند کم تر در معرض ابتلا به افسردگي قرار دارند.

قرار گرفتن در معرض نور صبحگاهي خطر ابتلا به افسردگي را احتمالا کاهش مي دهد به طوريکه در رابطه با زنان، اين خطر 12 تا 27 درصد کم تر است.

کساني که صبح ها تا دير وقت مي خوابند و شب ها هم تا دير وقت بيدار مي مانند، بيشتر ممکن است به بيماري افسردگي که نوعي بيماري رواني است، مبتلا شوند.

افرادي که اساساً رغبت به دير بيدار شدن دارند، ميتوانند با زودتر از خواب برخاستن و قرار گرفتن در معرض نور صبحگاهي، خطر ابتلاي خويش را به افسردگي کاهش دهند.

75 درصد از بيماران افسرده مشکل در خواب( به صورت بيخوابي و پُرخوابي) دارند و همچنين علايم اين بيماران در موقع صبح تشديد مي شود.

بر اساس نتيجه حاصل از ديگر مطالعات موادي مانند کورتيزول، آندروفين و آنکفالين که باعث شادماني شده و اثر مستقيم روي بخش هاي گوناگون بدن من جمله عضلات اسکلتي دارند، منجر به راحتي عضلاني در طول روز مي شوند.

ميزان ترشح اين مواد در داخل بدن در ساعتهاي صبحگاهي شديداً بالا مي رود ، به طوريکه مطالعه اي بين تعدادي دانشجو، نشان داده است که ميانگين ميزان بيماري افسردگي در دانشجويان سحرخيز کم تر از غيرسحرخيز بوده است.

سحرخيزي عامل ارامش اعصاب انسان، مانع بيماري افسردگي و کم حوصلگي است بدين ترتيب خوب است براي سحرخيزي اراده جدّي داشته باشيم و با علم به فايده هاي سحرخيزي سعي کنيم خود را به سحرخيزي عادت دهيم.

منبع عصر ايران