احرار: کوچه پس‌کوچه‌هاي اروميه را زير و رو مي‌کند تا از بيماران فقير و بي‌سرپرستي که از طريق غربالگري توسط کادر بهداشتي شناسايي مي‌شوند در خانه‌هايشان نمونه بگيرد؛ گويا اين جانباز دوران دفاع مقدس که بار اين مسووليت را داوطلبانه بر دوش مي‌کشد، حال و هواي بهشت و بهشتيان را دارد.
عقربه کوچک ساعت ? شب را نشان مي‌دهد و زنگ خانه‌اي در خيابان «نور» اروميه به صدا در مي‌آيد؛ خانه‌اي که داراي يک بيمار مبتلاست و زني لاغر با ديدگاني خسته در را باز مي‌کند؛ به دنبال وي دو سه کودک قد و نيم قد سرشان را از کنار دست و پاي مادر بيرون مي‌آورند.
با ديدن خودرو اورژانس ديگر جاي سوال‌جوابي باقي نمي‌ماند ولي خودش را معرفي مي‌کند و مي‌گويد «براي نمونه‌برداري و تست کرونا از اعضاي خانواده آمده‌ام»؛ زن خانه هم با نشان دادن بچه‌ها، براي نمونه‌برداري اعلام آمادگي مي‌کند.
کارمند مرکز بهداشت اروميه که خودش هم جانباز شيميايي و جزو گروه‌هاي پرخطر است، با کنجکاوي مي‌پرسد «مريض شما مگه خونه موندگار نيست؟» و زن با همان چهره غمگين و چشمان خسته‌اش، با اشاره سر جواب مثبت مي‌دهد.
دوباره مي‌پرسد «شما چرا ماسک و دستکش ندارين؟» و زن با اندوهي بيشتر و در حالي که از بيان حقيقت تلخ زندگيش که حکايت حال و روز خيلي‌ها در اين ايام است، شرمنده مي‌شود و مي‌گويد «متاسفانه تنها نون‌آور خونمون مريضه. کار کنه مي‌خوريم نکنه نه؛ پول خريد ماسک و اقلام بهداشتي پيشکش شما».
زن بغضش را فرو مي‌خورد و ادامه مي‌دهد «يه خونه 50 متري داريم با يه اتاق و يه راهرو؛ همسرم در داخل اتاق بستري است و من و بچه‌ها در راهرو مي‌مانيم».
نقش اول حکايت ما که از صبح علي‌الطلوع با سرزندگي و اشتياق به بيش از 20 خانه سر زده است، در اين خانه آخر تمام انرژي و توانش را از دست مي‌دهد و چهارچوب معنوي روح و روانش در هم مي‌شکند.
نفس‌اش بالا نمي‌آيد نه به خاطر جانبازي يا کرونا بلکه از تداعي خودخواهي‌هاي بي‌حساب و کتاب برخي از مردم که تصاويري از ماسک‌هاي گران‌قيمت خود را در فضاي مجازي به اشتراک مي‌گذارند.
به ياد دهه 60 و عمليات کربلاي پنج و فداکاري‌هاي همرزمانش مي‌افتد که چطور جان برکف خود را فداي همسنگرها و مردم بي‌گناه مي‌کردند؛ همان شب‌هايي که از حجم گازهاي ناشي از پرتاب گلوله‌ها در فضاي جبهه و گاهي هم بمب‌هاي شيميايي، قادر به تنفس نبودند و همرزمانش ماسک و داروهايشان را به بدحالان مي‌بخشيدند.
امروز هم که جاي خالي بسياري از آن عاشوراييان به چشم مي‌خورد، دفاع مقدسي ديگر برايش تداعي مي‌شود و درس‌هاي ايثار و فداکاري آموخته از همرزمانش در جنگ تحميلي را پس مي‌دهد.
با عجله و نفس‌نفس زنان خودش را به آمبولانس سرکوچه مي‌رساند و از سهميه روزانه خودش، اقلام بهداشتي شامل ماسک و مواد ضدعفوني کننده و دستکش را برمي‌دارد و نزد خانواده بيمار برمي‌گردد و قول مي‌دهد فرداي آن روز بسته‌هاي حمايتي و اقلام بهداشتي خيران سلامت و مسوولان را روانه خانه آنان کند.
پشت خط تلفن وقتي اين حکايت‌هاي تلخ روزهاي کاري کرونا را بازگو مي‌کند، از تن صدايش معلوم مي‌شود که التماس و تمنايي براي در خانه ماندن ما دارد؛ حکايتي که اين جانباز شيميايي با 29 سال سابقه کار برايم در يک شب باراني فروردين بازگو مي‌کند، بيشتر به داستان عاشوراييان شبيه است.
يکي از همکارانش در مرکز بهداشت اروميه هم مي‌گويد «اين ايثارگر پا به سن گذاشته ما که قبلا در بخش اداري مشغول به کار بود، تا مدت‌ها کار داوطلبانه‌اش را از خانواده‌اش پنهان مي‌کرد تا آنان را به خاطر خطرهاي ناشي از کارش دچار اضطراب نکند»؛ اين روزها انرژي غيرقابل وصفي براي کار مقدس‌اش دارد و بعضي روزها هم در بيمارستان طالقاني اروميه که محل اصلي بستري کردن بيماران کوويد - 19 است، به صورت شيفتي کار مي‌کند.
رييس مرکز بهداشت اروميه نيز مي‌گويد: همکاران اين مرکز افرادي که نتيجه نمونه‌برداي کروناي آنان مثبت يا منفي است يا بستري شده‌اند را به مدت 15روز مورد بررسي و پايش روزانه قرار مي‌دهند و بسته‌هاي غذايي و بهداشتي شامل مواد ضدعفوني‌کننده و تب‌سنج براي آنان و اعضاي خانواده‌يشان ارسال مي‌کنند.
دکتر علي صدقياني‌فر افزود: در کنار اين اقدامات تا 15روز، روزانه علايم را به صورت تلفني دريافت و به محض دريافت مجدد علائم، آنان را به مراکز 16ساعته ارجاع مي‌دهند و اگر امکان مراجعه آنان به مراکز به علت موارد بهداشتي وجود نداشته باشد، يکي از 2 تيم سيار و مستقر در شهر به منازل آنان اعزام مي‌شود.
وي ادامه داد: اين دو تيم در اروميه علاوه به رسيدگي به اين افراد، در صورت نياز تزريقات و نمونه‌گيري‌هاي لازم و تب‌سنجي اين افراد و اعضاي خانواده آنان را انجام مي‌دهد و نمونه‌ها را به آزمايشگاه انتقال مي‌دهند.
وي اضافه کرد: تيمي که اين جانباز شيميايي نيز در آن عضويت دارد، طي اين روند بيش از 200مورد نمونه‌گيري از خانواده‌هاي داراي بيمار کرونايي انجام داده که بيش از 86 مورد آنها مثبت بوده است.
علاوه بر کادر درماني که در خط مقدم مقابله با کرونا قرار دارند، آمارهاي مربوط به غربالگري و پايش مستمر مبتلايان و اعضاي خانواده آنان نيز بيانگر نقش برجسته مراکز بهداشتي آذربايجان‌غربي در زمينه کنترل اين ويروس مي‌باشد.
«کرونا» ويروسي با اپيدمي بالاست و از جمله راه‌هاي انتقال آن عطسه و سرفه و دست دادن و روبوسي به شمار مي‌رود؛ پزشکان توصيه مي‌کنند علاوه بر پرهيز از دست دادن و روبوسي و حضور نيافتن در مراکز عمومي، به هنگام عطسه حتما بايد جلو دهان و بيني خود را با دستمال بگيريم يا براي مهار آن از آرنج خود استفاده کنيم.