احرار: سگ گرداني در منظرعمومي جرم است اما اين روزها افراد، حيوانات خانگي را وارد حريم خصوصي زندگي خويش کردهاند و گشت و گذار با اين حيوانات را براي خود يک وجه تمايز و فخر به شمار ميآورند.
: چشمان بيرون زده دارند و به رطوبت زياد حساس هستند، سگهاي گلدن رتريور هم که دوست دارند هميشه کنار صاحب خود باشند اما نژادهاي شيتزو هم که براي خودش عروسکي است شايد از اين اسامي عجيب و غريب با خصوصيات خاص کمي سردرگم شويد اما هر چه که هست انتخاب افرادي است که در زير پوست اين شهر زندگي ميکنند.
به امتحان کردنش ميارزد، فقط کافي است سري به کوچه و خيابانهايي بزنيد که در بالا شهرها هستند همواره عادت کردهام همه با جنسي از خودشان همپا شوند نه اينکه خودشان جلو حرکت کنند و سگ پشت سر آنان بيايد، آن هم با لباس و گردنبند مخصوص، يا پيادهاند و يا سواره، سواره هم که باشند بايد در صندلي جلوي ماشين نظاره گر باشند حال، اين حکايت امروز و فرداي ماست.
نگهداري از حيوانات خانگي پديدهاي است که اين روزها به خصوص در بين جوانان مد شده است. دنياي فعلي، بعضي از انسان را به گونهاي منزوي ساخته که افراد براي پر کردن خلأ ارتباطي خويش به حيوانات پناه آوردهاند ودوستي با حيوانات را جايگزين روابط اجتماعي خود ساختهاند.
سگ گرداني به عنوان يک ناهنجاري در مرعي و منظر عمومي و در خيابانها صرف نظر از نجاست شرعي آن بعضاً باعث ترس مردم و سلب آسايش و جريحه دار کردن عفت عمومي ميشود
افزايش تجردگرايي و بي کسي
يک جامعه شناس با اشاره بر افزايش تنهايي، بي کسي و تجردگرايي افراد ميگويد: به اين دليل که افراد در شهرهاي بزرگ، بي کس شدهاند و ارتباطات فاميلي و خانوادگي به خصوص در شهرهاي بزرگ به دليل بعد مسافت، امکان دور هم جمع شدن و ديد و بازديد را کمتر ساخته، پناه بردن افراد به حيواناتي نظير سگ و گربه نيز افزايش يافته است.
خودگرا شدن و الگوبرداري از رسانههاي بيگانه
امان الله قرايي مقدم با تأکيد بر اين نکته که روابط معنوي در درون جامعه کمتر شده ادامه ميدهد: يک بعد گرايش افراد به حيوانات، بيتفاوت گشتن با يکديگر، خودگرا و خودمدار شدن است که در اين صورت به حيوانات پناه ميبرند که روز به روز هم بيشتر خواهد شد و يک بعد آن هم به دليل الگوبرداري از رسانههاي بيگانه، فيلمها و سريالها غربي ميباشد و به اصطلاح نوعي هم نشان دادن خودشان و متفاوت جلوه دادن در جامعه ميباشند.
شاخص طبقاتي يا قشر افراد
وي با اشاره به اينکه نگهداري مردم از حيوانات خانگي، طبقاتي است تصريح ميکند: اقشار پايين جامعه نميتوانند سگي را که چند ميليون هزينه نگهداري دارد را بر عهده بگيرند با توجه به اينکه هر طبقه از چند قشر تشکيل ميشود امتيازات طبقاتي از جمله: ماشين، خانه، النگو، گوشواره و لاکچري کردن است که يک نوع آن نيز نگهداري از حيوانات است. فردي که با سگ خود به خيابان ميآيد مردم با ديدن آن خود به خود القا ميشوند که اين از ما بهتران است بنابراين يک نوع نشاني از اين است که فرد از طبقهي برتر است و دليل عمده آن تنهايي است که به حيوانات پناه بردهاند و همانطور که گفته شد نشان از اين است که از اقشار مرفه جامعه هستند که اين نوعي فخرفروشي و خودنمايي و خود را به ديگران نشان دادن است که واقعاً اينطور نيست و اينها دچار توهم شدهاند.
آسيب شناس حوزه اجتماعي با تأکيد بر اين مطلب که در نظام فرهنگي ما، حيوان آزاري بد ميباشد ادامه ميدهد: ما مخالف حيوانات نيستيم اصولاً نگهداري از حيوانات کار خوبي است ما بايد ديد خود را تغيير دهيم حيوانات جزئي از زندگي ما را تشکيل ميدهند و انسانها از ابتداي تاريخ با حيوانات بزرگ شدهاند. اينکه از حيوانات نگهداري کنيم بسيار بهتر از اين است که يک حيوان را بکشند. برخي از افراد حيوان کش در دوران زندگي خود مورد خشونت قرار گرفتهاند و در محيطي خشن تربيت شدهاند.
تشکيل نوعي فرهنگ، آرامش روحي و امنيت فکري
قرايي مقدم در پايان صحبتهاي خود خاطرنشان ميسازد: افرادي که از حيوانات نگهداري ميکنند ميخواهند به مردم پيام بدهند که با حيوانات رفتار خوبي داشته باشيد و حيوانات را دوست بداريد که يک نوع فرهنگ آموزي به خصوص براي نسل جوان ميباشد که به تدريج منجر به تشکيل نوعي فرهنگ ميگردد که فرهنگ حيوان آزاري را از جامعه دور ميکند و آرامش روحي، امنيت فکري و نوعي تأثيرات روحي و فرهنگي و آموزشي را به همراه دارد.
سگ گرداني در انظار عمومي جرم است
معاون اجتماعي فرماندهي انتظامي استان با اشاره بر اينکه سگ گرداني در انظار عمومي جرم است بيان ميکند: سگ گرداني به عنوان يک ناهنجاري در مرعي و منظر عمومي و در خيابانها صرف نظر از نجاست شرعي آن بعضاً باعث ترس مردم و سلب آسايش و جريحه دار کردن عفت عمومي ميشود.
سرهنگ هاشم شعفي ادامه ميدهد: اين موضوع به صراحت در مواد 638و 639ق. م. ا. تعزيرات و در قالب تظاهر به ارتکاب فعل حرام در انظار، اماکن عمومي و جريحه دار کردن عفت عمومي جرم انگاري شده است پليس با هماهنگي مقام قضائي در صورت مشاهده چنين مواردي در قبال تذکر لساني و عدم اعتنا به تذکرات صورت گرفته و اصرار به اين امر وفق قواعد حاکم بر جرايم مشهود نسبت به تشکيل پرونده قضائي اقدام خواهد کرد.
شکل گيري فرهنگ نوظهور و پديده اجتماعي
اين موضوع وقتي با يک روانشناس مطرح گرديد شکل گيري فرهنگ نوظهور و پديده اجتماعي را مطرح و بيان ميکند: اين پديده يعني نگهداري حيوانات خانگي از ديرباز در فرهنگ اقوام و مليتهاي مختلف ايران وجود داشته اما ماهيت و شکل قضيه فرق کرده مثلاً نگهداري سگ به عنوان يک نگهبان در روستاها امري است که امروزه نيز وجود دارد ولي نگهداري آن در جوامع شهري نشأت گرفته از فرهنگ نوظهور و پديده اجتماعي شکل گرفته در جوامع ايراني ميباشد.
جواد آقازاده ادامه ميدهد: در حالت کلي ميتوان گفت که کفهي مد و مدگرايي سنگينتر از ساير علل موجود ميباشد البته افرادي هستند که به دلايل حيوان دوستي سعي ميکنند تا از اين حيوانات پرستاري و حمايت کنند و اين کار به نوبه خود ارزشمند و قابل تقدير ميباشد اما بيشتر کساني که در سطح شهر و در ماشينها يک حيوان خانگي مانند سگ را به همراه دارند معمولاً دنبال دفاع از حقوق حيوانات و پرستاري از حيوانات نيستند بلکه اين حيوانات ابزاري براي متمايز کردن خود از ديگران ميباشد.
کمبود مهارتهاي ارتباطي و مشکلات روانشناختي
وي ميگويد: ببينيد اينکه حيوانات ناقل بيماري به انسان ميتوانند باشند اين يک امر طبيعي ميباشد و ممکن است اين امر اتفاق بيفتد و يا نه. ولي امروزه با استفاده از تکنولوژي و پيشرفت علمي باعث کاهش انتقال اين بيماريها شده است ولي هميشه احتياط شرط عقل ميباشد و بايد دقت بيشتري در اين خصوص به خرج بدهند تا مانع انتقال اين بيماريها شوند.
آقازاده در پايان ادامه ميدهد: به جز بحث حيوان دوستي و مد گرايي که در بالا شرح داده شد دلايل ديگري مانند علاقه به حيوانات مختلف، کمبود مهارتهاي ارتباطي، احساس تنهايي، افسردگي، و ساير مشکلات روانشناختي نيز ميتواند باعث جذب انسانها به سمت نگهداري از حيوانات خانگي شوند ولي بازهم تاکيد ميکنم که نميتوان فقط يک دليل بر اين امر شمرد بلکه مجموعه عللهاي مختلف دست به دست هم داده اند تا فرهنگ نگهداري از حيوانات خانگي در جامعه به وجود بيايد.
رعايت حقوق حيوانات و مراقبت از آنها کار بسيار خوبي است اما بيشتر پديدهاي مقلدانه از غرب ميباشد که اکثراً هم علت گرايش افراد به سمت حيوانات به دليل خودنمايي ميباشد که تنها با هدايت اين پديده در مسير درست ميتوان آنرا سر و سامان بخشيد. بدين گونه که هرگاه در جامعه امري رواج مييابد و افراد نيز پيرو آن ميکردند لازم است در ابتدا مسير مناسب آن را پيدا کنيم تا تبعات منفي آن گريبان گير جامعه نشود و سلامت و بهداشت کل جامعه را به مخاطره نيندازد.
– آناهيتا رحيمي
منيع: خبرگزاري مهر