مايندگان مجلس، براي ظريف، شمشير را از رو بسته‌اند. طرح استيضاح محمدجواد ظريف، وزير خارجه کشورمان روز دوشنبه با 24امضا و در 11 محور تحويل هيات رييسه مجلس شده است. نمايندگان عصباني "خانه ملت" و طيف مخالفان ظريف در يکي از 11 بند تأکيد کرده اند که: "مواضع وزير خارجه دربار? وجود پولشويي در کشور ناصواب و ناصحيح است" و در بندي ديگر در توجيه تقاضاي استيضاح بر" تهديد بنيه دفاعي کشور و از بين رفتن توانايي آن" اشاره شده است. طرح، براي بررسي بيشتر به کميسيون امنيت ملي و سياست خارجي ارجاع داده شده، اما هنوز مشخص نيست، چه دلايلي پشت پرده، استيضاح نابهنگام و بي موقع وزير خارجه- آنهم در برهه‌اي که کشور بيش از هر زماني نيازمند وحدت است- نهفته است. اصولاً اين طرح عجيب حاوي چه پيام‌هايي است و چه پيامدهايي مي تواند داشته باشد؟ رضا نصري، کارشناس مسائل سياسي و متخصص حقوق بين الملل در گفتگو با خبرگزاري خبرآنلاين مي گويد: استيضاح ظريف يک «خطاي سياسي و تاکتيکي» است و مي تواند پيامدهاي ناخوشايندي داشته باشد. مشروخ گفتگو ما با نصري را در ادامه مي خوانيد:

آقاي نصري در يک جمله نگاهتان به طرح ارائه شده براي استيضاح ظريف را بيان کنيد؟

صرف برگزاري جلسه استيضاح دکتر ظريف هم يک «خطاي سياسي و تاکتيکي» است و هم نوعي «کارشکنيِ عملي» در فعاليت‌هاي او و وزارت امور خارجه در مقطع حساس کنوني است.

در يکي از بندها در توجيه استيضاح ظريف آمده است:" تهديد بنيه دفاعي کشور به از بين رفتن توانايي آن" اين چه معنايي دارد؟ اين اتهام به ظريف زده شده است...

برگزاري جلسه استيضاح «خطاي سياسي و تاکتيکي» است چرا که در اين جلسه وزير امور خارجه مجبور خواهد شد - براي آگاهي افکار عمومي و ثبت در تاريخ - توضيح دهد چگونه فعاليت‌ موشکي ايران را از زير ضرب شوراي امنيت سازمان ملل خارج کرده است؛ مجبور است بگويد چطور شوراي امنيت را - که مهم‌ترين اهرم بين‌المللي آمريکا عليه امنيت ملي ايران بود - از دست واشنگتن خارج کرده است؛ ناچار است توضيح دهد چگونه سه سال است هر بار آمريکا پاي ايران را به اين نهاد باز کرده، جلسه? شورا به محل مواخذه آمريکا تبديل شده است؛‌ مجبور است توضيح دهد چطور ميان دولت‌هاي غربي و آمريکا شکاف انداخته و با درايت و استفاده بهينه از ابزار ديپلماسي - عليرغم پيش‌بيني‌هاي همه منتقدين و تحليل‌گران - پيوندهاي سنتي و راهبردي آن‌ها را سُست کرده است؛ ناچار است توضيح دهد چگونه با محوريت «برجام» قدرتي مانند آمريکا را منزوي کرده و دولت‌ها و سازمان‌هاي جهاني را به نفع ايران بسيج کرده است؛ مجبور است بگويد چطور در دلِ بازيگران سياست خارجه، قوه? مقننه، دستگاه‌هاي امنيتي و نظامي خود واشنگتن نيز بر سر موضوع ايران تفرقه انداخته است؛ مجبور است توضيح دهد چطور با تلفيق دستاوردهاي محور مقاومت، استعدادهاي ديپلماتيک و تلاشي که براي تطهير وجهه? بين‌المللي ايران انجام داده، ايران را به پاي ثابت مذاکرات منطقه‌اي تبديل کرده است به نحوي که امروزه هيچ ميز مذاکره‌اي بدون حضور ايران وزن و اعتبار ندارد؛ مجبور است بگويد چگونه قدرت نرم ايران را افزايش داده و با بهره‌برداري هوشمندانه از سازوکارهاي حقوقي و ابزار «روابط عمومي» - از ديوان بين‌المللي دادگستري گرفته تا رسانه‌هاي انگليسي‌زبان - افکار عمومي جهان را به نفع ايران متمايل کرده است. آنگاه،‌ لاجرم دولت ترامپ و دستگاه تبليغاتي او به تمام اين دفاعيات - چنانچه از تريبون رسمي مجلس عنوان شود - استناد خواهد کرد تا خروج از برجام، سياست‌ «فشار حداکثري» و سياست «مهار ايران» را توجيه کند و بيش از پيش به «ايران‌هراسي» دامن بزند! اگر هم آقاي ظريف از حق تاريخ و حق خودش بگذرد و اين موارد را آنطور که هست بيان نکند - يا با عنايت به ملاحظات و احتياط‌هاي ديپلماتيک به مجلس و افکار عمومي پاسخ دهد - به ترويج شبهات کمک کرده است.

اين استيضاح چه پيامدهايي مي تواند داشته باشد؟

برگزاري جلسه استيضاح به اين دليل «کارشکني عملي» در فعاليت‌هاي دستگاه ديپلماسي است که در اين مقطع حساس وقت و نيروي وزير را - بي آنکه ضرورتي در کار باشد - براي پاسخ به موارد اين‌چنيني تلف خواهد کرد. به عبارت ديگر، دکتر ظريف مجبور خواهد شد زماني را که بايد قاعدتاً در اين روزهاي حساس به هدايت مذاکرات با اروپا، مطالعه و تحليل جزئيات فني و حقوقي سازوکار پيچيده? «اس.پي.وي» و تلاش براي ايجاد يک مجراي تنفسي براي نظام بانکي و مالي ايران معطوف کند، به تهيه پاسخ به پرسش‌هاي غيرضروري جمع کوچکي در مجلس بگذراند.

آيا استيضاح به صحن علني مجلس خواهد آمد؟

در هر حال، نتيجه استيضاح هرچه باشد، صرف برگزاري اين جلسه - به ويژه در قطع حساس فعلي - به مصلحت کشور نخواهد بود و تاثيرات سوئي بر موقعيت کشور خواهد گذاشت. کاش متقاضيان استيضاح دکتر ظريف با عنايت به شرايط بين‌المللي از اين اقدام سياسي پرهيز مي‌کردند

خبر انلاين