امروز،دهمين روز از آخرين ماه فصل خزان، يکي از پاييزي‌ترين روزهاي زندگي من بود؛ سرد و تلخ و غم انگيز. روزي که همراه با تعدادي از اعضاي هيئت دولت براي همدري با مردم شريف آذربايجان و به‌ويژه خانواده‌هاي محترم جان باختگان حادثه‌ي قطار تبريز ـ مشهد به تبريز سفرکرديم و در يکي از غمگنانه‌ترين مراسم تشييع حضور يافتيم.

عظمت و بزرگي مردم غيور آذربايجان از روزهاي دور تا امروز در برگ برگ کتاب قطور تاريخ اين مرز و بوم مي‌درخشد؛ امروز هم در سوزي پاييزي، پس از چهار روز از وقوع اين حادثه‌ي جانگداز، آمده بودند تا مسافران بهشتي خود را به خاک بسپارند، عزيزاني که پايان زندگي مادي‌شان، تعبير آيه 100 سوره نساء است و اجر و پاداش‌شان نزد خداي بزرگ محفوظ.

آن‌چه در اين چند سطر مي‌خواهم بر آن تاکيد کنم حضور پرشور، همراه با صبوري، خويشتنداري و متانت مردم شريف و داغدار آذربايجان در اين مراسم است و حضوري چنين شکوهمند، مسئوليت دولت را در پرداختن به علل وقوع اين‌گونه حوادث، فارغ از هرگونه هياهوي سياسي و فضاي احساسي دو چندان مي‌کند.

بر اساس اطلاعات و مستندات، بعد از وقوع اين حادثه، همه‌ي دست اندرکاران و آنها که بايد، تلاشي گسترده و خستگي‌ناپذير را آغاز کردند که از همه آنها بايد تشکر کرد اما در هر حادثه، نکات عبرت آموزي نيز وجود دارد که نبايد مغفول بماند و ابعاد حادثه چه به لحاظ دلايل وقوع و چه امدادرساني پس از آن، بايد به‌دقت واکاوي شود تا در آينده شاهد تکرار حوادث نباشيم.

خوشبختانه با دستور صريح رييس جمهور و رييس قوه قضاييه هياتي با دقت کامل بررسي کلان ماجرا را برعهده گرفته‌اند؛ من هم بازرس ويژه‌اي تعيين کردم تا عملکرد همکارانم در اورژانس و مراکز درماني به دقت بررسي و تحليل شود. هرچند که در عيادت از مصدومان، هم آنها و هم خانواده‌هاي‌شان از خدمات دريافتي ابراز رضايت مي‌کردند.

در پايان و در شب شام غريبان هموطنان‌مان در تبريز، لازم مي‌دانم از استاندار مدير، محبوب و محترم آذربايجان شرقي که از زمان وقوع حادثه حضوري فعال و مدبرانه داشتند و از تمام نيروهاي استان تشکر کنم که اين مراسم باشکوه را با نظم و ترتيب برگزار کرده، موجب آرامش مردم عزيزآذربايجان و خانواده‌هاي داغدار شدند.